این سوره، پنجاه و دو آیه دارد و در مكّه نازل شده است. نام سوره برگرفته از آیه اول است و به معناى امر ثابت و محقّق است.
محور مطالب این سوره قیامت و ویژگىهاى آن است و سه نام از نامهاى قیامت: «الحاقّة»، «القارعة»، «الواقعة» در این سوره آمده است.
سرنوشت شوم اقوام پیشین، عظمت قرآن و پیامبر، ویژگى دوزخ و بهشت و دوزخیان و بهشتیان، بخشهاى بعدى این سوره را تشكیل مىدهد.