تربیت
Tarbiat.Org

وحدت در کلام و پیام امام خمینی‏
مرکز غدیر‏‏‏

آنچه ما را با دست تهی پیروز کرد، این اجتماع ابدان و اجتماع ارواح و وحدت کلمه و وحدت مقصد بود. و همین مردم در بیست سال پیش از این، همین ها بودند و لکن مورد تعدی اجانب و مورد تعدی آنهائی که نوکرهای اجانب بودند، بودند و کاری نمی توانستند بکنند

خدای‏تبارک و تعالی عنایت فرمود و ما و شما و همه ملت، هم در ابدان مجتمع شدیم و هم در ارواح، هم اجتماعا از زن و مرد و بزرگ و کوچک به خیابان ها ریختند، ملّت ما و هم مقصد یکی بود و فریاد همه « اللّه اکبر » بود و فریاد همه این بود که مرگ بر اشخاصی که ستمگرند و اشخاصی که چپاولگرند و ما اسلام را می‏خواهیم، جمهوری اسلامی‏را می‏خواهیم که جمهوری اسلامی در آن، هم آزادی هست و هم استقلال. ما باید از این اجتماعی که در ایران حاصل شد و این تحول بزرگی که حاصل شد این را سرمشق خودمان قرار بدهیم و از یاد نبریم. توجه داشته باشیم که آنچه ما را پیروز کرد، آنچه ما را با دست تهی پیروز کرد، این اجتماع ابدان و اجتماع ارواح و وحدت کلمه و وحدت مقصد بود. و همین مردم در بیست سال پیش از این، همین ها بودند و لکن مورد تعدی اجانب و مورد تعدی آنهائی‏که نوکرهای اجانب بودند، بودند و کاری نمی‏توانستند بکنند، همین ها بودند که به عنایت خدای تبارک و تعالی متحول شدند به یک موجود آسیب ناپذیر با وحدت همه جانبه در روح و در جسم همین ها بودند که از آن حالت به حالت دیگر متحول شدند و پیروزی را با این حال به دست آوردند آن هم پیروزی که معجزه آسا بود، پیروزی‏که احتمالش را داده نمی شد که بتوانند در این مدت کم با این زحمت هائی که در مقابل آن چیزی که به دست آورده‏اند، باز ناچیز شما بجا آوردید، آن چیزی را که در دنیا اسمش باید معجزه باشد. بنابراین ما همه باید توجه کنیم و همین تابلو بزرگی که سرتاسر ایران هست و منعکس است در آن « اللّه اکبر » و « آزادی و استقلال و جمهوری اسلام »، همان در نظر ما باشد و سرمشق ما باشد و تا آخر و در نسل‏های آتیه ایضا منتقل بشود همین مطالب از شما به نسل‏های آتیه تا انشاء اللّه در هیچ وقت از تاریخ نتوانند دیگر بر ما سلطه پیدا بکنند و این مطلب در شما مهم است و در کسانی که دولتمردان هستند مهم است بیشتر، اهمیتش بیشتر است آن ها باید توجه داشته باشند که سند پیروزی ما همین وحدت کلمه و همین توحید کلمه بوده است و آن ها باید بدانند که رسیدن هر یک از آنها به هر مقامی برای خاطر همین ملتی است که بپا خاستند و وحدت کلمه را ایجاد کردند و با هم یک کلمه گفتند و آن « آزادی، استقلال، جمهوری‏اسلام » و همه همین مقصد را داشتند. در آنوقت اشخاص خودشان منسی بودند، هیچ یک به فکر خودشان نبوده‏اند، همه آنها به فکرم قصد بوده‏اند. اگر چنانچه در طول روز نهار هم گیرشان نمی‏آمد توجه نداشتند، اصلا گرسنگی را نمی‏توانستند بفهمند و بی‏لباسی را نمی فهمیدند، شاید بسیاری از آنها کفش هایشان، کلاههایشان و این ها از بین می‏رفت یا بچه هایشان گم می‏شد هیچ توجه به(65)
این معنا نداشتند. از خود فانی‏شدن و در مقصد باقی‏ماندن، همین معناست، همین بود که در ایران شد و شما از خود هجرت کردید و به خدا پیوستید و خود را فراموش کردید و این فراموشی از خود، این مقدمه برای کمال انسان است. باید همه بدانند و دولتمردان بیشتر بدانند که تا در خود فرو می روند انسان نیستند، وقتی که خود را فراموش کردند و در مقصد عالی انسانی فرو رفتند، انسان بزرگند و همه موجودات این طور هستند و همه انسان ها این طور هستند و این غایت خلقت است و غایت مقصد انبیا هست (66)