کوشش کنید که اجتماعاتی که میکنید و سمینارهائیکه درست میکنید معنویت در آن باشد، در همه جا توجه به تربیت انبیا داشته باشید. شما در قرآن کریم در اول سوره قرآن کریم میخوانید که « اَلْحَمْدُللّه رَبِّ العالَمینْ » کلمه ربوبیت را و مبداء تربیت را در اول قرآن طرح میکند و ما را مکلف فرموده اند که در هر شبانه روز چندین مرتبه این را در رکعات نماز بخوانیم و توجه داشته باشیم به این که مساله تربیت و ربوبیت که درجه اعلای آن مخصوص به خدای تبارک و تعالی است و دنبال آن منعکس میشود در انبیاء عظام و به وسیله آنها به سایر انسانها، این در آن پایه از اهمیت بوده است که دنبال « للّه » ، « رَبِّ العالَمین » مربّی عالمین آمده است و باز در همین سوره میخوانید که غایت تربیت، حرکت در صراط مستقیم و منتهیالیه این صراط مستقیم، کمال مطلق است، اللّه است. دعوت شده است که ما تحت تربیت انبیا برویم و تحت تربیت بزرگان از اولیا واقع بشویم تا آنها ما را هدایت کنند به راه مستقیم و هر روز چندین مرتبه از خدای تبارک و تعالیبخواهیم که ما را هدایت کند به صراط مستقیم، نه راه چپ و نه راه راست. « غیرالمغضوب علیهم و لا الضالین » ما باید توجه به این معنا داشته باشیم که موجودی هستیم که اگر خود رو بار بیائیم بدترین موجودات و منحط ترین موجودات هستیم و اگر چنانچه تحت تربیت واقع بشویم و صراط مستقیم را طی بکنیم، میرسیم به آنجا که نمیتوانیم فکرش را بکنیم، آنجائی که بحر عظمت است، بحر کبریایی است. این سمینارها باید دنبالش تفکر باشد، دنبالش تدبر باشد، دنبالش این باشد که توجه بکنیم به وحدت کلمه و آن وحدت کلمه، « اللّه » است، در« اللّه » مجتمع بشویم. اگر انسانها در کلمه مبارکه« اللّه » مجتمع شدند و همه بت ها را شکستند، به همه مقصدهای عالی میرسند، چه مقاصدی که در این دنیا هست برایبشر و اجتماعات بشر و چه مقاصدی که مقاصد بالاتر است و در عالم دیگر هست. ما تجربه کردیم در این دو سه سال که آنوقت که توجه به خدای تبارک و تعالیمجتمعا نداشتهایم و لو یکییکی هم داشتیم نتوانستیم کاری انجام بدهیم زیر بار ظلم ها و ستمها و فشارها بودیم و(64)