تربیت
Tarbiat.Org

وحدت در کلام و پیام امام خمینی‏
مرکز غدیر‏‏‏

توجه بکنیم به وحدت کلمه و آن وحدت کلمه، « اللّه » است، در «اللّه » مجتمع بشویم. اگر انسان ها در کلمه مبارکه « اللّه » مجتمع شدند و همه بت ها را شکستند، به همه مقصدهای عالی می رسند، چه مقاصدی که در این دنیا هست برای بشر و اجتماعات بشر و چه مقاصدی که مقاصد بالاتر است و در عالم دیگرهست‏

کوشش کنید که اجتماعاتی که می‏کنید و سمینارهائی‏که درست می‏کنید معنویت در آن باشد، در همه جا توجه به تربیت انبیا داشته باشید. شما در قرآن کریم در اول سوره قرآن کریم می‏خوانید که « اَلْحَمْدُللّه رَبِّ العالَمینْ » کلمه ربوبیت را و مبداء تربیت را در اول قرآن طرح می‏کند و ما را مکلف فرموده اند که در هر شبانه روز چندین مرتبه این را در رکعات نماز بخوانیم و توجه داشته باشیم به این که مساله تربیت و ربوبیت که درجه اعلای آن مخصوص به خدای تبارک و تعالی است و دنبال آن منعکس می‏شود در انبیاء عظام و به وسیله آنها به سایر انسان‏ها، این در آن پایه از اهمیت بوده است که دنبال « للّه » ، « رَبِّ العالَمین » مربّی عالمین آمده است و باز در همین سوره می‏خوانید که غایت تربیت، حرکت در صراط مستقیم و منتهی‏الیه این صراط مستقیم، کمال مطلق است، اللّه است. دعوت شده است که ما تحت تربیت انبیا برویم و تحت تربیت بزرگان از اولیا واقع بشویم تا آنها ما را هدایت کنند به راه مستقیم و هر روز چندین مرتبه از خدای تبارک و تعالی‏بخواهیم که ما را هدایت کند به صراط مستقیم، نه راه چپ و نه راه راست. « غیرالمغضوب علیهم و لا الضالین » ما باید توجه به این معنا داشته باشیم که موجودی هستیم که اگر خود رو بار بیائیم بدترین موجودات و منحط ترین موجودات هستیم و اگر چنانچه تحت تربیت واقع بشویم و صراط مستقیم را طی بکنیم، می‏رسیم به آنجا که نمی‏توانیم فکرش را بکنیم، آنجائی که بحر عظمت است، بحر کبریایی است. این سمینارها باید دنبالش تفکر باشد، دنبالش تدبر باشد، دنبالش این باشد که توجه بکنیم به وحدت کلمه و آن وحدت کلمه، « اللّه » است، در« اللّه » مجتمع بشویم. اگر انسانها در کلمه مبارکه« اللّه » مجتمع شدند و همه بت ها را شکستند، به همه مقصدهای عالی می‏رسند، چه مقاصدی که در این دنیا هست برای‏بشر و اجتماعات بشر و چه مقاصدی که مقاصد بالاتر است و در عالم دیگر هست. ما تجربه کردیم در این دو سه سال که آنوقت که توجه به خدای تبارک و تعالی‏مجتمعا نداشته‏ایم و لو یکی‏یکی هم داشتیم نتوانستیم کاری انجام بدهیم زیر بار ظلم ها و ستم‏ها و فشارها بودیم و(64)