الان توطئه است برای این که شماها را از هم جدا کنند، دو قشر برادر را با هم مخالف کنند، دو قشر مغز متفکر را از هم جدا کنند، اگر از هم جدا بشوید، نه اینها ازشان کار میآید نه شما. شما خیال کنید که دانشگاهی بدون این قشر میتواند کاری بکند، نه اینها هم خیال کنند که همهاش ما هستیم و دانشگاهی نیست، نخیر اشتباه است. دو قشر باید با هم جوش بخورند و آن تبلیغات خبیث چندین ساله را که درصدد بودند شماها را از هم جدا کنند و شمارا یک طرف قرار بدهند ، شما دشمن باشید بااینها، این ها را هم یک طرف قرار بدهند و این ها هم دشمن باشند با شما، آنها هم این میانه بیایند استفادههای خودشان را بکنند و هیچ کس هم نباشد بگوید چرا، الان بعد از این که اینها لمس کردند که یک همچو قدرتی وقتی پیدا شد، یک همچو وحدتی وقتی پیدا شد، این موجب این میشود که آنها شکست خورده اند، پیدا شد و آن ها را شکست داد، امروز توطئهها بیشتر و شاید دقیق تر باشد و الان توطئه است برای این که این قشر را از این قشر جدا کنند، در مشهد توطئه اش دارد پیاده میشود ، در اصفهان هم شده است، در تهران هم هست، شاید قشرهای دیگر را هم فرا بگیرد. سر چی دعوا دارید؟ سر این که یک نفر آدم آیا خیلی آدم خوبی است یا خیلی آدم بدی است؟ یک دستهای بگویند بالای منبر و پائین منبر که این آدم کافر است و یک دستهای هم بگویند که این آدم مسلم است و خیر، از اولیاء است؟ نتیجه چی؟ نتیجه این است که شماها از این ها جدا، این ها از شما جدا، هر دو مقابل هم ایستادهاید و آن وحدت کلمهای که داشتید از دست دادید سر هیچی، سر هیچ وحدت کلمه را از دست بدهید و جدا شدن شما از هم اسباب این میشود که سایر قشرها هم از شماها جدا بشوند، مختلف بشوند، این اختلافات اسباب این بشود که این نهضت نتواند کار خودش را عمل کند. آن که همه خارجیها میخواهند، آنیکه شرقیها و غربیها همه میخواهند این را که شماها از هم جدا و متفرق باشید، توطئه ها برای همین است که شماها را از هم جدا کنند، دشمن کنند، قشرهای مختلف درست کنند، گروههای مختلف درست کنند همه باهم دشمن و آن ها نتیجه اش را ببرند نباید ما بیدار بشویم؟ تا کی ما باید غافل باشیم؟ ما را سالهای طولانی غافل کردند و کلاه ما را برداشتند، باز نباید بیدار بشویم؟ شما دانشگاهیها نباید بیدار بشوید ؟ شما علما نباید بیدار بشوید؟ با همین تفرقه افکنیها ما را چاپیدند و بردند و بر ما حکومت کردند و جوانهای ما را در حبس آنقدر زجر دادند و روحانیون ما را آنطور که دیدید کردند و سایر اقشار هم آنطور، باز ما نباید بیدار بشویم؟ باز ما باید سر یک امور جزئی که هیچ نیست، با هم اختلاف کنیم، به جان هم بیفتیم؟ منبر را، محراب و دانشگاه و این ها همه بریزند به جان هم؟ نباید ما توجه کنیم که این دست دیگری است که آمده و دارد این کار را انجام میدهد؟