پاسخ : بهترین عمل آن است که مورد قبول خدا واقع شود، هر کاری که باشد؛ کوچک یا بزرگ. نوع کار مهم نیست قبولی آن مهم است.
هنگامی که حضرت ابراهیم (علیه السلام) پایههای کعبه را با همکاری فرزندش اسماعیل بالا برد، دعا کرد و گفت: ربنا تقبل منا**سوره بقره، آیه 127.*** خدایا! از ما بپذیر.
با آنکه محل کار، مکه، نوع کار ساختن کعبه، بنای آن پیامبر اولوا العزمی همچون حضرت ابراهیم و کارگرش پیامبری دیگری به نام اسماعیل، هدف آن مرکز عبادت برای نسل بشر، طواف گاه انبیا، فرودگاه جبرئیل و زادگاه حضرت علی (علیه السلام) است، با همه این ارزشها، مهم آن است که خداوند قبول کند و لذا فرمود: ربنا تقبل منا
آری ساختن کعبه هم اگر مورد قبول خدا واقع نشود، ارزشی ندارد.