پاسخ : محبت در گروه توجه به نعمت یا خدمت است.
یاد نعمتهای خدا علاقه ما را به او زیاد میکند، چه نعمتهای عمومی و چه نعمتهای خصوصی.
نعمتهای عمومی از قبیل باد، باران، خورشید، کوهها، گیاهان، خوردنیها، آشامیدنیها، همسر، فرزند، عقل، علم، زبان، چشم، گوش و سایر اعضا، نعمت شب و روز، خواب و بیداری، آزادی و قدرت انتخاب و گرایش به خوبیها و کمالات و تنفر از بدیها که هر کدام از این نعمتها نباشد، زندگی بشر فلج میشود.
راستی، اگر آب دهان ما شور یا تلخ بود، چه میکردیم؟
اگر خداوند نعمت خواب و حتی غلطیدن در خواب را دو سه روز از ما بگیرد چه میکنیم؟
نعمتهای خصوصی، امکانات و استعدادهایی است که خداوند به هر یک از افراد بشر عطا کرده است و اگر انسان فکر کند میبیند چه بسیار نعمتهایی که در اختیار اوست و دیگران به دلایلی از آن محرومند.
آری، فکر کردن در نعمتهای الهی، انسان را عاشق خدا میگرداند و قرآن به این امر سفارش کرده است.
فاذکروا آلا الله**سوره اعراف، آیه 69.***