در آخرین فراز خطبه، پس از آن‌كه حضرت خطاب به انصار كه مجاهدان سینه‌چاك اسلام در زمان حیات رسول‌خدا(ص) بودند، صحبت فرمودند و یادآوری كردند كه چگونه آن‌ها تحت فرمان رسول خدا(ص) جهت پیروزی اسلام زحمت‌ها كشیدند و آتش كفر را خاموش و نظام اسلامی را برقرار كردند، می‌گویند: چرا این روحیه و عزم را نیمه‌كاره رها كردید؟ و خطر چنین كاری را گوشزد می كنند و به همه بشریت نهیب می‌زنند كه، انقلابی‌بودن مهم نیست، انقلابی‌ماندن هنر است، در واقع حضرت می خواهند متذكّر شوند، اگر در غرور زحمات گذشتة خود متوقف شدید، نه تنها زحمات گذشته خود را بی‌حاصل خواهید كرد، بلكه خطر بازگشتِ شخصیت خود و جامعه را به قبل از اسلام نیز پایه‌ریزی نموده‌اید.
فاطمه‌زهرا(س) سعی دارند زشتی حركات دینیِ نیمه‌كاره و مواضع بی‌ریشه و احساساتی را در چهره و عملِ عدّه‌ای از انصار نشان دهند، كسانی كه عملاً بدون توجه، آب به آسیابِ دشمن اسلام می‌ریزند. آن گروهی كه از اوّل مقابل اسلام وانقلاب بودند كه خطری برای اسلام نیستند و اگر می‌توانستند اسلام و انقلاب اسلامی را از بین ببرند تا حالا از بین برده بودند. خطر از آن‌جا شروع می‌شود كه بانیان برقراری اسلام حالا كار دفاع از اسلام و انقلاب را متوقف كنند، اسلام و انقلاب اسلامی از جانب چنین روحیه‌ای ضربه اصلی را خواهد خورد و باید قبح چنین عملی همواره در فرهنگ جامعه مطرح باشد.
حضرت زهرا(س) خطاب به انصار می‌فرمایند: «تَلْبَسُكُمُ الدَّعْوَة»؛ یعنی شما در برابر مخاصمه با من كه می‌دانید مخاصمه با اسلام است،(143) حیرت‌زده شده‌اید و وظیفة خود را گم كرده‌اید، در حالی كه شما قدرت مبارزه دارید و اسلام از طریق شما نیرو و قدرت گرفته است، شما كسانی بودید كه «وَ خَضَعَتْ نُعْرَةُ الشِّرْكِ»؛ نعرة شرك را فرو نشاندید و خاموش كردید «اَلا قَدْ اَری اَنْ قَدْ اَخْلَدْتُمْ اِلَی الْخَفْضِ»؛ امّا بهوش باشید كه حالا می‌بینیم كه سست شده‌اید و به رفاه و تن‌آسایی دل بسته‌اید «وَ اَبْعَدْتُمْ مَنْ هُوَ اَحَقُّ بِالْبَسْطِ وَ الْقَبْضِ»؛ و آن كس را كه سزاوار قبض و بسط امور مردم بود از زمامداری دور كردید.
ای مبارزان دیروز! شمایی كه اهل جنگ و جبهه و تلاش برای حفظ اسلام بودید، چه كسی برای اصلاح امور مردم شایسته بود. مسلّم تمام مردم حرف حضرت فاطمه‌زهرا(س) را تصدیق می‌كردند كه جامعه پس از رحلت رسول‌خدا(ص) نیاز به علی(ع) دارد. مورّخان اهل سنّت می‌گویند: «عامة مهاجران و تمامی انصار هیچ تردیدی نداشته‌اند كه پس از رحلت پیامبرخدا(ص)، علی(ع) صاحب امر خواهد بود»؛(144) لذا حضرت فاطمه‌زهرا(س) در ادامه می‌فرماید: «وَ خَلَوْتُمْ بِالدَّعَةِ»؛ و با راحتی و رفاه خلوت كردید و گرفتار خوش‌گذرانی‌های دنیا شدید و لذا دفاع از حق برایتان از اصالت افتاد، «وَ نجَوْتُمْ مِنَ الضَّیْقِ بِالسِّعَةِ»؛ از سختی‌هایی كه لازمة یك زندگی دینی است، به رفاه و راحتی سقوط نمودید.