این سوره نیز از سوره هائی است که سنگینی بحثهای آن روی مساءله معاد و سرنوشت نیکان و پاکان از یکسو ، و بدان و مجرمان در آن روز عظیم از سوی دیگر است ، هر چند مطالب دیگری در زمینه های مختلف عقیدتی نیز در آن دیده می شود .
روی هم رفته می توان محتوای این سوره را به شش بخش تقسیم کرد .
1 - آیات نخستین سوره که با سوگندهای پی درپی شروع می شود بحث از عذاب الهی و نشانه های قیامت و آتش دوزخ و کیفر کافران می کند (آیه 1 تا آیه 16) .
2 - بخش دیگری از این سوره نعمتهای بهشتی و مواهب الهی را در قیامت که در انتظار پرهیزگاران است مشروحا برمی شمرد ، و یکی را پس از دیگری مورد توجه قرار می دهد ، و در حقیقت به غالب نعمتهای بهشتی در این بخش از سوره اشاره شده است (از آیه 17 تا 28) .
3 - در بخش دیگری از این سوره از نبوت پیامبر (صلی اللّه علیه و آله ) سخن می گوید ، و اتهاماتی را که دشمنان برای او ذکر می کردند برمی شمرد ، و به طور فشرده به آن پاسخ می دهد (از آیه 29 تا 34) .
4 - در بخش چهارمین سخن از توحید است ، و با استدلالی روشن این مساءله را تعقیب می کند (از آیه 35 تا 43) .
5 - در بخش دیگر سوره باز به مساءله معاد و پاره ای از مشخصات روز قیامت بازمی گردد (از آیه 44 تا 47) .
6 - سرانجام در آخرین بخش سوره که دو آیه بیشتر نیست با دستوراتی
@@تفسیر نمونه جلد 22 صفحه 408@@@
به پیامبر گرامی اسلام (صلی اللّه علیه و آله ) در زمینه صبر و استقامت و تسبیح و حمد پروردگار و وعده حمایت او از سوی خداوند بحثهای گذشته را پایان می بخشد ، و به این ترتیب یک مجموعه منسجم گیرای منطقی و عاطفی را تشکیل می دهد که قلوب شنوندگان را مسخر خود می سازد .
ضمنا نامگذاری این سوره به ((طور)) به تناسب نخستین آیه آن است .