در آیات فوق سخن از سکرات مرگ بود ، و گفتیم ((سکرات )) جمع ((سکرة )) به معنی حالتی است شبیه مستی که بر اثر شدت حادثهای دست می دهد و انسان را سخت مضطرب می سازد ، ولی مستی نیست .
درست است که مرگ برای مؤمنان آغاز یک انتقال به جهانی وسیعتر ، و مملو از مواهب الهی است ، ولی با اینهمه این حالت انتقالی برای هیچ انسانی آسان نیست ، چرا که روح سالیان دراز با این تن خو گرفته ، و پیوند داشته است .
لذا هنگامی که از امام صادق (علیه السلام ) سؤال می کنند چرا هنگامی که روح
@@تفسیر نمونه جلد 22 صفحه 265@@@
از بدن خارج می شود احساس ناراحتی می کند فرمود : لانه نمی علیها البدن : ((به خاطر اینکه با آن نمو کرده است ))! .**(بحار) جلد 6 صفحه 158***
درست به این می ماند که دندان فاسدی از دهان بیرون کشند ، مسلما بعدا احساس آرامش می کند ، ولی لحظه جدائی دردناک است .
در بعضی از روایات اسلامی می خوانیم : سه روز برای انسان وحشتناک است : روزی که متولد می شود و این جهان ناآشنا را می بیند ، و روزی که می میرد و عالم پس از مرگ را مشاهده می کند ، و روزی که وارد عرصه محشر می شود و احکامی می بیند که در دار دنیا نبود ، لذا خداوند متعال درباره ((یحیی بن زکریا)) می فرماید : ((و سلام علیه یوم ولد و یوم یموت و یوم یبعث حیا)) و از زبان عیسی بن مریم (علیهم السلام ) نیز شبیه همین سخن را نقل می کند ، و این دو پیامبر را مشمول عنایت خود در این سه روز قرار می دهد .**همان مدرک (با کمی تلخیص) درباره یحیی (ع) در سوره مریم آیه 15 می خوانیم و سلام علیه یوم ولد و یوم یموت و یوم یبعث حیا و درباره حضرت مسیح (ع) در همان سوره آیه 33 می خوانیم و الاسلام علی یوم ولدت و یوم اموت و یوم ابعث حیا***
ولی مسلم است آنها که علائق خاصی به این دنیا دارند انتقالشان از آن بسیار سختتر ، و دل بریدن از آنچه مورد علاقه آنها است مشکلتر است ، و نیز کسانی که مرتکب گناهان بیشتری شده اند سکرات موت برای آنها شدیدتر و دردناکتر است .