گرچه تکیه کلام قرآن در آیات فوق مشرکان عصر پیامبرند ، ولی بدون شک این آیات عمومیت دارد ، و همه مکذبان را شامل می شود ، حتی فلاسفه مادی که در مشتی از خیالات و افکار ناقص غوطه ورند ، حقایق عالم هستی را به بازی می گیرند و جز آنچه را با عقل قاصر خود دریافته اند به رسمیت نمی شناسند منتظرند همه چیز را در آزمایشگاه خود و زیر میکروسکوپ ببینند حتی ذات پاک خدا را! و گرنه وجود او را به رسمیت نمی شناسند .
اینها نیز مصداق ((فی خوض یلعبون )) هستند ، و در انبوهی از خیالات و پندارهای باطل غرقند .
عقل آدمی با تمام فروغی که دارد در مقابل نور وحی همچون شمعی در برابر آفتاب عالمتاب است ، این شمع به او اجازه می دهد که از محیط تاریک جهان ماده بیرون آید و در را به سوی عالم ماوراء طبیعت بگشاید ، سپس در نور آفتاب وحی باید به هر سو پرواز کند و جهان بیکران را ببیند و بشناسد .
@@تفسیر نمونه جلد 22 صفحه 424@@@