بسیار می شود که بعضی از افراد خشک ، سخاوت و بلند نظری را با اسراف
@@تفسیر نمونه جلد 22 صفحه 350@@@
و تبذیر اشتباه می کنند ، و خست و تنگنظری را با مساءله زهد و پارسائی .
قرآن در آیات فوق ، و آیات سوره هود ، این حقیقت را فاش بیان کرده که پذیرائی از مهمان به طور گسترده و معقول هرگز مخالف شرع نیست ، بلکه چون پیامبری دست به چنین کاری زده است دلیل بر محبوبیت آن است ولی البته آن گونه پذیرائی که شعاعش دیگران را هم در برگیرد ، آنچنان که رسم افراد شریف سخاوتمند است . خداوند هرگز بهره گیری از مواهب زندگی را تحریم نکرده ، و داشتن اموال حلالی را همانند ابراهیم که دیگران هم از آن بهره گیرند عیب نشمرده است .
ابراهیم (علیه السلام ) با آن اموال سرشار هرگز از یاد خدا غافل نشد ، و هیچوقت دلبستگی اسارتگونه به آن نیافت ، و در هیچ زمان منافع آن را منحصر به خود نساخت .
قرآن در آیه 32 سوره اعراف می گوید : قل من حرم زینة الله التی اخرج لعباده و الطیبات من الرزق قل هی للذین آمنوا فی الحیاة الدنیا خالصة یوم القیامة کذلک نفصل الایات لقوم یعلمون : ((بگو چه کسی زینتهای خدا را که برای بندگانش آفریده ، و روزیهای پاکیزه را تحریم کرده است ؟ بگو : اینها در زندگی دنیا از آن کسانی است که ایمان آورده اند (هر چند دیگران نیز با آنها مشارکت دارند ولی ) در قیامت خالص برای مؤمنان خواهد بود ، این چنین آیات خود را برای کسانی که آگاهند شرح می دهیم )) .
در این زمینه بحث مشروحی در جلد ششم صفحه 150 به بعد - ذیل آیه 32 - اعراف آورده ایم .
@@تفسیر نمونه جلد 22 صفحه 353@@@