نخستین مقامی که خداوند متعالی به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) عطا فرموده، این است که بیان پیامبر درباره تفسیر و تفصیل مجملات قرآن حجت، و هر چه بفرماید، مطابق واقع است و مردم موظفند بپذیرند. قرآن کریم در این زمینه میفرماید:
و أنزلنا الیک الذکر لتبین للناس ما نزل الیهم.(44)
ما قرآن را بر تو فرود آوردیم تا آن را برای مردم بیان کنی.
این مقام، برای اهل بیت (علیهم السلام) نیز ثابت است؛ زیرا پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
انی تارک فیکم الثقلین: کتاب الله و عترتی أهل بیتی.(45)
من میان شما دو میراث گرانبها به ودیعت مینهم: کتاب خدا و عترتم و اهل بیتم.
در این حدیث شریف، عترت، عدل و همسنگ جداناپذیر قرآن معرفی شده است. خود پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) درباره این مطلب تاکید فرمود:
لن یفترقا حتی یردا علی الحوض.
قرآن و عترت، هیچ گاه از هم جدا نمیشوند تا آن هنگام که در جوار کوثر بر من وارد شوند.
این اتحاد و جداناپذیری بین قرآن و عترت، خود نشانه عصمت اهل بیت علیهم السلام در تفسیر و تفصیل قرآن است.