ربوبیت او یعنی این که او صاحب اختیار همه چیز ما است. مالک وجود ما، مالک حیات ما و مالک هر چه به ما داده است. اگر رابطه ما با خدا این چنین باشد که خدا را مالک و صاحب اختیار هر چیزی بدانیم و تدبیر خودمان را به دست او بسپاریم، در سایه ولایت تشریعی او قرار گرفتهایم؛ البته رسیدن به این مقام والا که آدمی تدبیر امورش را به خدا بسپارد؛ به تقدیر و قضای او راضی باشد؛ به او توکل کند و فقط از او کمک بخواهد؛ او را مدبر زندگی خود بداند؛ او را اصل و صاحب اختیار همه چیز بیابد و تشریعها و دستورهای او را بپذیرد و عمل کند، یک سلسله معارف عمیق را میطلبد. رسیدن به این مقام، مراتب گوناگونی دارد. هر کسی بر حسب استعدادهایی که دارد، با سرعت یا کندی میتواند این راه را کم و بیش بپیماید. به هر حال، دهها سال طول میکشد تا استعداد و قابلیت هر کسی در این مسیر به فعلیت برسد و از مصادیق اولیاء الله شود.