مطلب دیگر، مساله زنده بودن حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. از عمر پربرکت آن عزیز بیش از هزار و صد سال میگذرد و تا هنگامی که خدای متعالی اراده فرماید، حضرت در زمین باقی خواهد ماند. در این زمینه، شاید پرسشی به ذهن جوانان خطور کند که مگر امکان دارد کسی با عمر طولانی زنده باشد و دیگران از او خبر نداشته باشند؟! به این پرسش پاسخهای فراوانی دادهاند. در این جا نمیخواهم پاسخ این پرسش را به طور گسترده مطرح کنم؛ اما اگر کسی به معجزه و قدرت الاهی اعتقاد داشته باشد، نباید در مساله طول عمر امام زمان شک کند. کسی که معتقد است خدا میتواند بندهای را پس از صد سال زنده کند: فأماته الله مائة عام ثم بعثه، خدایی که میتواند سیصد سال، گروهی را در خواب، بدون خوراک و پوشاک زنده نگه دارد: و لبثوا فی کهفهم ثلاث مائه سنین و ازدادوا تسعا،(91) آیا نمیتواند یکی از بندگانش را سه هزار سال یا بیشت از آن زنده نگه دارد؟!
عدم اعتقاد به وجود امام زمان (علیه السلام) به ذهن کسانی خطور میکند که خداوند و قدرت او را نمیشناسند و به معجزه اعتقادی ندارند. این پرسشی نیست که بتواند شبههای را در اعتقادات فرد مسلمان پدید آورد و شکی را در دل او وارد کند؛ چرا که هر مسلمانی قدرت خدا را بینهایت میداند. خداوند متعالی در قرآن از کسانی یاد میکند که سیصد سال در خواب بودهاند؛ ولی زنده ماندهاند. همچنین از کسانی یاد میکند که صدها سال از این دنیا رفتهاند و خدا دوباره آنها را زنده کرده است:
أو کالذی مر علی قریه و هی خاویه علی عروشها قال أنی یحیی هذه الله بعد موتها فأماته الله مائه عام ثم بعثه قال:... انظر الی العظام کیف ننشزها ثم نکسوها لحما فلما تبین له قال أعلم أن الله علی کل شیء قدیر.(92)
این مطالب، نشان دهنده قدرت نامحدود خداوند است. وقتی خدا اراده کند، میتواند بندهاش را هزاران سال در این دنیا نگه دارد؛ به طوری که هیچ مشکلی پیش نیاید.