تاریخ: 8/6/75
مساله اعتماد به نفس مدیران و مسئولان کشور، یک ارزش اساسی انقلاب ماست، که اگر این نباشد، به نظر من پایه های سازندگی کشور متزلزل خواهدشد. تمام مسئولانی که در بخشهای مختلف کشور، مشغول تلاش و کار هستند، باید این روح اعتماد به نفس و این فکر که جمهوری اسلامی و ملت ایران و عناصر خودی این کشور، قادر هستند کشور را به بالاترین حد اعتلای مورد نیاز و خواستش برسانند، تقویت بشود. بعضا ممکن است برخی از مسئولان، بعضی از کسانی که در بخشهای مختلف مشغول کار هستند - چه در زمینه های اقتصادی، چه در زمینه های فرهنگی و غیره - به تحلیلهایی دلبسته باشند که دیگران، حتی مثلا یک فرد عالم یا نویسنده یی، در یک مجله علمی منتشر کرده باشند. این تحلیل، آن چنان نظرها را به خودش جلب کند، که اعتماد به نفس را سلب نماید و ذهن را از آن برنامه یی که ناشی از دیدن واقعیتها در کشور است - چون هر کشوری اقتضائات و واقعیاتی دارد - غافل کند و منصرف سازد!.
... باید سعی بکنیم که دانش آموزان ما از دوران مدرسه، و دانشجویان ما و کسانی که تازه وارد کار شدند، روح اعتماد به نفس را و این که می توان با تحلیلها و انگیزه ها و فهم خودی از مسایل کشور، مسایل را حل کرد، حفظ و تقویت کنند. نباید به آنچه که فلان روزنامه نویس نوشته است و فلان تحلیلگر خارجی می گوید که ایران باید این راه را طی بکند، تا بتواند مثلا به سازندگیو رفع مشکل اقتصادی برسد، اعتنا کرد. البته مسایل علمی در هر جای دنیا، از هر زبانی که صادر بشود، قابل اعتناست، منتها نه به صورت پذیرش بی قید و شرط، بلکه به صورت پذیرش تحلیلی که انسان حرفی را بگیرد، آن را با شرایط گوناگون کشور بسنجد و به مرحله عمل در بیاورد.