تاریخ: 6/7/1379
این هشت سال دوره دفاع مقدس شامل هزاران هزار حادثه است. من می خواهم این را از جامعه فرهنگی و هنری کشور مطالبه کنم که از این هزاران هزار حادثه لااقل یک فهرست تهیه کنند بنشینند فکر کنند و در این حوادث جنگ دقت نظر هنرمندانه به خرج بدهند یک فهرست از این حوادث به وجود بیاورند بعد این را بگذارند در قبال کارهای هنری یی که تا امروز درباره جنگ شده است - که البته خیلی هم ارزشمند است - ببینند که چه قدر از این فهرست را ما پر کرده ایم. من اعتقادم این است که اگر این کار صورت بگیرد خواهیم فهمید که ما یک هزارم آنچه را که درباره این جنگ می باید تبیین کرد و می توان تبیین و موشکافی کرد هنوز بیان نکرده ایم!
... بعضی از آثار در گوشه وکنار پیدا می شود که نه فقط عظمت را نمی بینند می گردند یک نقطه ضعفی را یا واقعی یا حتیپنداری پیدا می کنند و آن را مورد مداقه قرار می دهند! هدف از این کارها چیست چرا باید ما این فرآورده عظیم ملت ایران را ندیده بگیریم! این خدمت به ملت ایران است که در یک تهاجمی که به مرزهای او به شخصیت او به عزت او به تاریخ او به هویت ملی او شده است این جور مردانه ایستاده و این جور شجاعانه دفاع کرده ما حالا بیاییم آن را زیر سوال ببریم آن هم با زبان هنر! این کارها را می کنند. اینها به نظر من تصادفی هم نیست یعنی نمی شود گفت حالا یک هنرمندی به این فکر افتاده که می شود این جوری عمل کرد نه به نظر من غیرعادی می آید. البته تقصیر از مسئولان و سردمداران مسائل هنری و فرهنگی کشور است آنها هم باید سازماندهی کنند باید کار کنند.
... آثار بزرگ هنری دنیا را نگاه کنید خیلی از آنها برروی قهرمانیهای ملتها متمرکزند حتی آن جایی که شکست خوردند. در لشکرکشی ناپلئون به روسیه دو نفر روایتگر بزرگ هنری این ماجرا را روایت کردند: یکی فرانسوی است که ویکتور هوگوست یکی روسی است - طرف شکست خورده که اول کار شکست خورد - که تولستوی است. حالا آن طرف پیروز طبعا یک گزارشهایی را ممکن است بدهد اما شما ببینید در این کتاب آن طرف شکست خورده آن شکست را آن چنان تصویر می کند که مایه غرور و سربلندی ملت است یعنی در حرکت ملت آن نقاط ارزشمندی را که یک هنرمند می تواند ببیند اینها را بیرون می کشد برجسته می کند رنگ و روغن می زند و جلوی چشمها می گیرد.