تاریخ: 9/11/1368
کار دیگری که باید انجام دهیم، این است که صحنه جامعه را از سه دشمن بزرگ، یعنی فقر و ناامنی و بی سوادی پاک کنیم. هر جامعه عقب افتاده یی، سه دشمن اساسی دارد که باید آن را از جامعه، ما برطرف کنیم. باید برای رفع آن، برنامه ریزی و کار و تلاش بشود. ناامنی در یک کشور - چه ناامنی قضایی و چه ناامنی شغلی و مدنی - برخلاف توصیه اسلام است و یک ضد ارزش می باشد. باید برای تامین آن کار شود. بی سوادی و فقر هم همین گونه است.
مبارزه با فقر، غیر از تامین عدالت اجتماعی است. نباید این دو را یکسان تلقی کرد. عدالت اجتماعی، یعنی استقرار عدل در جامعه و از بین رفتن هرگونه تبعیض، یک ارزش بالاتر و یک مساله دیگر است. البته این را هم بگویم که از بین بردن آن سه دشمن و یا تامین عدالت اجتماعی، همه در محور تعالیم اسلام است.
خیلیها در دنیا خواستند فقر را ریشه کن بکنند اما از چه طریقی استفاده کردند همه حرف سر این طریقهاست. مثلا از همین روش سوسیالیسم استفاده کردند، ولی دیدید که این روش غلط از آب درآمد. آنهایی که از اول روش سوسیالیسم را اختراع کردند، شاید - و یا حتما - قصد سویی نداشتند، بلکه فکر می کردند کار و راه آنها درست است. گفتند بیاییم همه سرمایه ها را از مردم بگیریم و به دست دولتی که منابع را عادلانه تقسیم می کند، بدهیم تا سرمایه داری برافتد. آنها غافل بودند که دولت هم متشکل از یک عده انسان است که آنها هم مثل همان سرمایه دارها، همان احساسات را دارند. بعد از مدتی، حتی به چیزی پرضررتر و بیکاره تر از آن سرمایه دارها تبدیل شدند.