تاریخ: 12/9/1370
ما هرگز به داشته های دیگران پشت نمی کنیم. هر کسی هرچه دارد، چه علم، چه امکانات، چه تکنولوژی و موجودی فنی او - وقتی که ناگزیر باشیم - اگر بتوانیم همه آنها را درخدمت هدفهای خودمان قرار بدهیم، لحظهیی دریغ نخواهیم کرد. ما همه اینها را بایستی وسیله و پلی برای جوشیدن استعداد سازندگی از درون کشور قرار بدهیم. هرجا که می توانیم در داخل کشور تولید کنیم، بایستی این را بر استفاده از مصنوعات خارجی ترجیح بدهیم. هر چیزی که در داخل کشور تولید می شود، برایما مبارکتر از مشابه خارجی آن است، حتی اندکی بهتر از آن که از دست دیگری و دروازه یی از دروازه های کشور وارد بشود.
... استعدادها را باید پرورش بدهیم. همه کس - چه اهل علم، چه اهل تکنولوژی، چه اهل ابتکار، چه اهل مسائل فنی در هر سطحی - باید احساس بکنند که بارسازندگی کشور بر دوش آنهاست. ما خودمان باید کشور را بسازیم، کسی کشور را برایما آن چنان که مورد نیاز ماست، نخواهد ساخت. ما خودمان هستیم که خانه خودمان را برطبق نیازهای خودمان می سازیم. آنهایی که تاکنون در طول دهها سال، باچشم طمع به ما و به کشور و به منابع ما نگاه کرده اند و در این دوازده، سیزده سال اخیر، غالبا با چشم بغض به ما نگاه کرده اند، اینها اگر هم با ما در میدان سازندگی وارد بشوند، خانه ما را آن گونه که با هدفهامان، با طبیعت کشورمان، با فرهنگمان و با خلقیاتمان مناسب است، نخواهند ساخت، بلکه به گونه یی خواهند ساخت که متناسب خواست آنهاست. پس، اصل این است که ما خودمان بسازیم.