این سوره که از سوره های مکی است ویژگیهای سوره های مکی را در بر دارد، مقطعهای آیات کوتاه، محتوای آنها داغ، و عمدتا ناظر به قیامت و پاداش و کیفر الهی و عوامل و اسباب آن است .
در آغاز بعد از ذکر سه سوگند مردم را به دو گروه تقسیم می کند : انفاق کنندگان با تقوی، و بخیلانی که منکر پاداش قیامتند، پایان کار گروه اول را خوشبختی و سهولت و آرامش، و پایان کار گروه دوم را سختی و تنگی و بدبختی می شمرد .
در بخش دیگری از این سوره، بعد از اشاره به این معنی که هدایت بندگان بر خدا است، همگان را از آتش فروزان دوزخ انذار می کند . و در آخرین بخش کسانی را که در این آتش می سوزند و گروهی را که از آن نجات می یابند با ذکر اوصاف معرفی می کند .
در فضیلت تلاوت این سوره از پیغمبر اکرم (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) آمده است که فرمود : من قراءها اعطاه الله حتی یرضی، و عافاه من العسر و یسر له الیسر : هر کس این سوره را تلاوت کند خداوند آنقدر به او می بخشد که راضی شود، و او را از سختیها نجات می دهد و مسیر زندگی را برای او آسان می سازد .**(مجمع البیان) جلد 10 صفحه 499***
@@تفسیر نمونه جلد 27 صفحه 67@@@
ََآیه 1 - 11