گاهی چنین تصور شده که آخرین آیه این سوره که می گوید : آئین شما برای خودتان، و آئین من برای خودم همان مفهوم صلح کل را دارد، و به آنها اجازه می دهد که بر آئینشان بمانند، چرا که اصرار بر پذیرش آئین اسلام نمی کند !
ولی این پندار بسیار سست و بی اساس است، زیرا لحن آیات به خوبی نشان می دهد که این تعبیر نوعی تحقیر و تهدید است، یعنی آئین شما به خودتان ارزانی باد ! و به زودی عواقب نکبت بار آن را خواهید دید، شبیه آنچه در آیه 55 سوره قصص آمده : و اذا سمعوا اللغو اعرضوا عنه و قالوا لنا اعمالنا و لکم اعمالکم سلام علیکم لا نبتغی الجاهلین : مؤمنان هر گاه سخن لغوی را بشنوند از آن روی می گردانند، و می گویند : اعمال ما برای ما و اعمال شما برای خودتان، سلام بر شما (سلام وداع و جدائی) ما طالب جاهلان نیستیم !
شاهد گویای این مطلب صدها آیه قرآن مجید است که شرک را در تمام اشکالش می کوبد، و از هر کاری منفورتر می شمرد، و گناهی نابخشودنی می داند .
@@تفسیر نمونه جلد 27 صفحه 391@@@
جوابهای دیگری از این سؤال نیز داده اند، مانند اینکه آیه محذوفی دارد و در تقدیر چنین است : لکم جزاء دینکم و لی جزاء دینی، جزای دین شما برای شما، و جزای دین من برای من .
دیگر اینکه : دین در اینجا به معنی جزا است، و آیه نیز هیچ محذوفی ندارد، و مفهومش این است شما جزای خودتان را می گیرید و من هم جزای خودم را .**ضمنا باید توجه داشت که (دین) در جمله (ولی دین) مکسور است و کسره آن دلالت بر یاء محذوف می کند و در واقع (ولی دینی) است***
ولی تفسیر و پاسخ اول مناسب تر به نظر می رسد .