این سوره به عقیده بسیاری از مفسران از سوره های مکی است، و لحن آیات آن که در مقاطع کوتاه و کوبنده، از قیامت و اعمال منکران آن سخن می گوید گویای همین مطلب است .
رویهمرفته در این سوره صفات و اعمال منکران قیامت در پنج مرحله بیان شده، که آنها به خاطر تکذیب این روز بزرگ چگونه از ((انفاق)) در راه خدا، کمک به ((یتیمان))، و ((مسکینان)) . سرباز می زنند، و چگونه در مورد ((نماز)) مسامحه کار و ریاکارند، و از کمک به ((نیازمندان)) رویگردانند ؟
در شاءن نزول این سوره بعضی گفته اند : در باره ابو سفیان نازل شده که هر روز دو شتر بزرگ نحر می کرد، و خود و اطرافیان یارانش از آن استفاده مینمودند اما روزی یتیمی آمد و تقاضای چیزی کرد او با عصایش بر او زد و او را دور کرد بعضی دیگر گفته اند که آیه در باره ولید بن مغیره یا عاص بن وائل نازل شده است .
در فضیلت تلاوت این سوره در حدیثی از امام باقر (علیه السلام) آمده است که من قراء اء راءیت الذی یکذب بالدین فی فرائضه و نوافله قبل الله صلاته و صیامه، و لم یحاسبه بما کان منه فی الحیاة الدنیا : هر کس این سوره را در نمازهای فریضه و نافله اش بخواند خداوند نماز و روزه او را قبول می کند، و او را در برابر کارهائی که در زندگی دنیا از او سرزده است مورد محاسبه قرار نمی دهد .**(مجمع البیان) جلد 10 صفحه 546***
@@تفسیر نمونه جلد 27 صفحه 357@@@
ََآیه 1 - 7