در این سوره کوتاه، مجموعه ای از صفات رذیله که در هر کس باشد نشانه ایمانی و پستی و حقارت او است آمده، و قابل توجه اینکه همه آنها را فرع بر تکذیب دین، یعنی جزا یا روز جزا قرار داده است ،
تحقیر یتیمان، ترک اطعام گرسنگان، غفلت از نماز، ریاکاری، و عدم همکاری با مردم حتی در دادن وسائل کوچک زندگی این مجموعه را تشکیل می دهد، و به این ترتیب افراد بخیل و خودخواه، و متظاهری را منعکس می کند که نه پیوندی با خلق دارند، و نه رابطه ای با خالق افرادی که نور ایمان و احساس مسؤولیت در وجودشان نیست نه به پاداش الهی میان دیشند و نه از عذاب او بیمناکند .