در آیات قرآن این مطلب زیاد به چشم می خورد که طاغوتهای هر زمان نفرات و فزونی جمعیت خود را به رخ دیگران می کشیدند ، و در برابر انبیاء به آن می بالیدند .
فرعون در تحقیر هواداران موسی می گفت : ان هؤلاء لشرذمة قلیلون : ((اینها گروهی اندکند)) (شعرا - 54) .
و مشرکان عرب و می گفتند : نحن اکثر اموالا و اولادا و ما نحن بمعذبین : ((ما اموال و فرزندان بیشتری داریم ، و هرگز مجازات نخواهیم شد)) (سبا 35) .
و گاه یک فرد بی ایمان در مقابل یک فرد مؤمن ، ثروت و نفراتش را به رخ او می کشید می گفت : انا اکثر منک ما لا و اعز نفرا : ((من ثروتی بیشتر از تو دارم و نفراتی نیرومندتر)) (کهف 34) ولی در مقابل ، افراد مؤمن به پیروی انبیاء و رهبران الهی هرگز روی فزونی جمعیت و نفرات تکیه نمی کردند ، منطق آنها این بود کم من فئة قلیلة غلبت فئة کثیرة باذن الله : ((چه بسیار گروه اندکی بر گروه بسیاری به فرمان خدا پیروز شدند)) (بقره 249) .
امیر مؤمنان علی (علیه السلام ) می فرماید ایها الناس لا تستوحشوا فی طریق الهدی لقلة اهله : ((ای مردم در طریق هدایت هرگز از کمی نفرات وحشت نکنید)) .**نهج البلاغه خطبه 201***
تاریخ انبیا مخصوصا تاریخ زندگی پیامبر اسلام (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) نیز نشان می دهد که چگونه جمعیتهای انبوه و بی ایمان با داشتن همه گونه قدرت در برابر مؤمنان اندک یاران او گرفتار شکست و درماندگی شدند ، در قرآن مجید در داستان ((بنی اسرائیل )) و ((فرعون )) و ((طالوت )) و ((جالوت )) ، و آیات مربوط به جنگ ((بدر)) و ((احزاب )) نیز این معنی به خوبی منعکس شده است .
@@تفسیر نمونه جلد 25 صفحه 138@@@