در اینجا دو راه دیگر برای اثبات این واقعیت که پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) و امامان معصوم (علیهم السلام ) اجمالا از اسرار غیب آگاه بودند وجود دارد .
نخست این که : می دانیم دایره ماءموریت آنها محدود به مکان و زمان خاصی نبوده ، بلکه رسالت پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) و امامت امامان (علیهم السلام ) جهانی و جاودانی است ، چگونه ممکن است کسی چنین ماءموریت گسترده ای داشته باشد در حالی که هیچگونه آگاهی جز بر زمان و محیط محدود خود نداشته باشد ؟ آیا کسی را که مثلا ماءمور امارت و استانداری بخش عظیمی از کشوری می کنند می تواند از آن منطقه آگاهی نداشته باشد و در عین حال ماءموریت خود را به خوبی انجام دهد ؟ ! .
به تعبیر دیگر : پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) و امام (علیه السلام ) در مدت حیات خود باید آنچنان احکام الهی را بیان و اجرا کند که جوابگوی نیازمندیهای همه انسانها در هر زمان و مکان باشد ، و این ممکن نیست مگر اینکه لااقل بخشی از اسرار غیب را بداند .
دیگر اینکه سه آیه در قرآن مجید است که اگر آنها را در کنار هم بچینیم مساءله علم غیب و پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) و امامان (علیهم السلام ) از آن روشن می شود ، نخست اینکه قرآن در مورد کسی که تخت ملکه ((سبا)) را در یک چشم بر هم زدن نزد ((سلیمان )) آورد (یعنی آصف بن برخیا) می گوید : قال الذی عنده علم من الکتاب انا اتیک به قبل ان یرتد الیک طرفک فلما رآه مستقرا عنده قال هذا من فضل ربی : ((کسی که دانشی از کتاب داشت گفت من آن را پیش از آنکه چشم بر هم زنی نزد تو خواهم آورد ، و هنگامی که (سلیمان ) آن را نزد خود مستقر دید گفت : این از فضل پروردگار من است )) (نمل - 40) .
@@تفسیر نمونه جلد 25 صفحه 153@@@
در آیه دیگر می خوانیم : قل کفی بالله شهیدا بینی و بینکم و من عنده علم الکتاب : ((بگو کافی است برای گواه میان من و شما ، خداوند ، و کسی که علم کتاب نزد او است )) (رعد 43) .
از سوی دیگر در احادیث متعددی که در کتب اهل سنت و شیعه نقل شده چنین می خوانیم که ابو سعید خدری می گوید از رسول خدا (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) معنی ((الذی عنده علم من الکتاب )) را سؤال کردم ، فرمود : او وصی برادرم سلیمان بن داود بود ، گفتم : ((و من عنده علم الکتاب )) کیست ؟ فرمود : ذاک اخی علی بن ابیطالب ! ((او برادرم علی بن ابی طالب است )) .**به جلد 3 (احقاق الحق) صفحه 280-281 و (نورالثقلین) جلد 2 صفحه 523 مراجعه شود***
با توجه به اینکه ((علم من الکتاب )) که در مورد ((آصف )) آمده ((علم جزئی )) را می گوید ، و ((علم الکتاب )) که درباره علی (علیه السلام ) آمده ((علم کلی )) را می گوید ، تفاوت میان مقام علمی ((آصف )) و علی (علیه السلام ) روشن می گردد .
از سوی سوم در آیه 89 سوره نحل می خوانیم : و نزلنا علیک الکتاب تبیانا لکل شی ء : ((ما قرآن را بر تو نازل کردیم که بیانگر هر چیزی است )) .
روشن است کسی که عالم به اسرار چنین کتابی باشد ، باید اسرار غیب را بداند ، و این دلیلی است آشکار بر اینکه ممکن است انسانی از اولیاء الله ، از اسرار غیب به فرمان خدا آگاه گردد .
در زمینه علم غیب ذیل آیه 50 و 59 سوره انعام (جلد 5 صفحه 245 و 268) و آیه 188 سوره اعراف (جلد 7 صفحه 46) بحثهای دیگری داشته ایم .
@@تفسیر نمونه جلد 25 صفحه 154@@@