یکی از ویژگیهای ((رهبران الهی )) این است که بر خلاف رهبران شیطانی هرگز پر مدعا و خود بزرگ بین و متکبر و مغرور نیستند .
در حالی که فرعون فریاد احمقانه انا ربکم الاعلی : ((من خدای بزرگ شما هستم )) ! و هذه الانهار تجری من تحتی : ((این شاخه های عظیم رود نیل همه زیر نظر من جریان دارد)) بلند می کرد ، رهبران الهی در نهایت تواضع و فروتنی خود را بنده کوچکی از بندگان خدا معرفی می نمودند که در برابر اراده او هیچ قدرتی از خود ندارند .
در آیه 110 کهف می خوانیم : قل انما انا بشر مثلکم یوحی الی : ((بگو من تنها بشری همچون شما هستم جز اینکه بر من وحی می شود)) .
و در جای دیگر آمده : و ما ادری ما یفعل بی و لا بکم ان اتبع الا ما یوحی الی و ما انا الا نذیر مبین : ((من نمی دانم خداوند با من و با شما چه خواهد کرد ؟
@@تفسیر نمونه جلد 25 صفحه 136@@@
تنها از چیزی پیروی می کنم که بر من وحی می شود ، و جز بیم دهنده آشکاری نیستم (احقاف 9) .
و در آیه دیگر می خوانیم : قل لا اقول لکم عندی خزائن الله و لا اعلم الغیب و لا اقول لکم انی ملک : ((بگو من نمی گویم خزائن خدا نزد من است من از غیب آگاه نیستم (جز آنچه خدا به من بیاموزد) و ادعا نمی کنم که من فرشته ام )) (انعام 50) .
آنها حتی اگر به اوج قدرت مادی می رسیدند هرگز دست و پای خود را گم نمی کردند و همچون سلیمان می گفتند هذا من فضل ربی : ((این قدرت و شوکت از فضل پروردگار من است )) (نمل 40) .
جالب اینکه در آیات متعددی از قرآن مجید تعبیرات تندی دیده می شود که مخاطب در آن شخص پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) است ، و به او عتاب می کند و هشدار می دهد که دقیقا مراقب مسؤولیتهای خویش باشد .
مجموعه این آیات و آیات گذشته که تعداد آن در قرآن کم نیست سند زنده ای بر حقانیت این پیامبر بزرگ است ، و گر نه چه مانعی داشت در برابر توده مردمی که آماده پذیرش هر گونه مقامی برای او بودند ، مقامات عظیمی برای خود ادعا کند که از دسترس فکر بشر بالاتر ، و دور از هر گونه چون و چرا باشد همانگونه که تاریخ نظیر آن را در مورد رهبران شیطانی بسیار نشان داده است .
آری تعبیراتی همچون آیات مورد بحث و مانند آن از شواهد زنده حقانیت دعوت رسول الله است .
@@تفسیر نمونه جلد 25 صفحه 137@@@