بسم الله الرحمن الرحیم
﴿سَلامٌ عَلَی آلِ یس، اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا داعِیَ اللهِ وَ رَبّانِیَّ آیاتِهِ﴾
﴿اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا بابَ اللهِ وَ دَیّانَ دینِهِ﴾
﴿اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا خَلیفَةَ اللهِ وَ ناصِرَ حَقِّه اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا حُجَّةَ‌اللهِ﴾(79)
سلام بر همة خانوادة حضرت محمّد(ص) ، سلام بر تو ای دعوت‌كننده به خدا و تربیت‌شدة آیات او، سلام بر تو ای دریچة ارتباط با خدا و دین‌شناسِ دین او، سلام بر تو ای خلیفة خدا و مددكار حقّ او، سلام بر تو ای حجّت خدا.
پس از طرح سلسله مباحث «مبانی معرفتی مهدویت» كه بیشتر در رابطه با دلایل وجود امام عصر(عج) و نحوة وجود و ظهور آن حضرت بحث شد، بنا را بر این گذاشتیم كه در مجموعه‌ای از مباحث به نحوة ارتباط خود با آن حضرت و یا به تعبیر دیگر به یك نوع همسوشدن با آن حضرت(ع) بپردازیم.
در بحث اخیر یعنی بحث «انتظار فرج و آثار آن» محور اصلیِ عرض بنده، بررسی شرایطی است كه منجر به جلب نظر مبارك امام عصر(عج) به قلب ما انسان‌ها می‌شود و این موضوع را تا آخر بحث دنبال می‌كنیم. در حین بحث باید چند موضوع روشن شود؛ یكی این‌كه نقش مبارك امام عصر(عج) بر قلب انسان‌ها و معنی فرج در این رابطه چیست، و دیگر این‌كه چگونه می‌توان نظر آن حضرت را به سوی قلب خود جلب نمود. برای راهنمایی در قسمت دوم باید مواظب بود راه‌های انحرافی و من‌درآوری مسیر ما را منحرف نكند، لذا فرازهایی از دعای شریف ندبه را مطرح می‌كنیم، تا روشن شود خود را در چه شرایط روحی، اجتماعی باید قرار دهیم كه طلب و تقاضای ما «امام زمانی» شود و در راستای طلب و تقاضایی كه هماهنگ با نور مقدس آن حضرت است، بتوانیم نظر مبارك آن حضرت را بر قلب خود جلب كنیم.
البته ما از دعای ندبه فقط در حدّ همان چند فراز و برای هدف فوق در این بحث استفاده می‌کنیم، ولی آن دعا در این حدّ محدود نمی‌شود، زیرا عبارت است از ناموس تشیع در عهد غیبت، و لذا از جهات مختلف باید به آن پرداخته شود و ما هم در جلسات بعد باز به آن رجوع می‌كنیم تا در راستای ارتباط با وجود مقدس حضرت، مطمئن‌ترین راه را طی كرده باشیم و چون می‌دانیم همان‌طور كه ما منتظر امام زمان(عج) هستیم، آن حضرت هم منتظر تحقق برنامه‌هایشان در سطح جهان هستند، ما باید كاری كنیم تا زمینة پدید آمدن نقش آن حضرت در فرد و جامعه ایجاد گردد و لذا با همین دید كه ما هم باید كاری بكنیم، بحث را دنبال می‌كنیم.