فمینیسم لغتی فرانسوی است و به آنچه در قرن نوزدهم در آمریکا تحت عنوان جنبش زنان معروف بود اطلاق میشد. اولین نداهای جدی فمینیستی در قرن هفدهم، در انگلیس شنیده شد. در طول 200 سال بعد این جریان در فرانسه و آمریکا همزمان با رشد سرمایهداری و تفکرات امانیستی سازمان یافتهتر شد. از اینرو امانیسم بیشترین تأثیر را بر این پدیده (فمینیسم) داشته است.
دنیای غرب که مهد فمینیسم میباشد در قرن نوزدهم با استفاده ابزاری از زن، کارگاهها و کارخانههای سرمایهداران را رونق داد و در قرن بیستم برای جلوگیری از رکود مصرف و افزایش تولید، با استفاده از جسم آنان در قالب مانکن، بار دیگر این قشر را در خدمت صاحبان سرمایه و انحطاط قرار داد.
فمینیسم یا زنمداری در غرب، بر اساس نفی ارزشهای الهی و تفاوتهای حکیمانه زن و مرد در تمام ابعاد شکل گرفته است و جامعه به اصطلاح متمدن غرب را در آن چنان منجلاب فسادی فرو برده است که علاوه بر از بین رفتن هویت زن، شاهد فروپاشی کانون خانواده در این مهد به اصطلاح تمدن و آزادی هستیم.
با پایان یافتن صورت نظامی جنگ و مد نظر قرار دادن استراتژی نفوذ و استحاله از سوی دشمنان انقلاب اسلامی و به موازات احیاء ارتجاع روشنفکری، جریان فمینیسم نیز با حمایت قدرتهای خارجی و با تکیه بر عوامل متعدد از جمله نشریات، سینما و سایر ابزارهای هنری و مطرح کردن چهرههای معلومالحال، اقدام به ترویج و تبلیغ تفکر فوق مینماید.
نشریات داخلی مبلغ جریان فمینیسم عبارتند: از، زن، جامعه سالم، زنان، فرهنگ و توسعه، آدینه، زمان، ... و حامیان خارجی آن نیز عبارتند از: بنیاد پژوهشهای زنان ایران واقع در آمریکا، انجمن بینالمللی قلم واقع در سوئد، بنیاد مطالعات ایران به سرپرستی اشرف پهلوی (خواهر شاه معدوم) در آمریکا، بنیاد فرهنگ ایران در فرانسه، انجمن زنان ایران در لوس آنجلس، انجمن ایرانیان سوئد، رادیو صدای ایرانیان لوسآنجلس، بخش فارسی رادیو رژیم اشغالگر قدس، بخش فارسی رادیو بیبی سی، رادیو آزادی و...
همچنین یکی از سازمانهای مروج فمینیسم در داخل کشور که به صورت مخفیانه فعالیت میکند، سازمان زنان ایرانی (سزا) میباشد که در واقع شاخه داخلی بنیاد پژوهشهای زنان ایران مستقر در آمریکا است و بیشترین مواضع خود را از طریق نشریه زنان چاپ تهران، منتشر میکند.
یکی از مروجین فمینیسم در ایران شیرین عبادی، رئیس دادگستری تهران در رژیم گذشته است. وی در مناسبتهای گوناگون و به دعوت محافل فمینیستی خارج از کشور در اظهارات خود، اقدام به اهانت نسبت به نظام مقدس اسلامی مینماید و نشریات مذکور نیز با فاصله کمی اظهارات نامبرده را منتشر میکنند. او در سال 1375 به دعوت بنیاد مطالعات ایران متعلق به اشرف پهلوی، به آمریکا سفر میکند و در یکی از سخنرانیهای خود در دانشگاه جرج واشنگتن، ضمن مقایسه وضعیت حقوقی زنان در قوانین اسلام و کنوانسیونهای جهانی حقوق بشر، به شدت به اسلام اهانت نموده و آن را ارتجاعی توصیف میکند.(112)
شیرین عبادی در بنیاد پژوهشهای ایران مستقر در آمریکا، طی سخنانی اظهار داشت:
مواد قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، کلیه حقوق بشر را از آنان سلب نموده و اصولاً هر آنچه در قانون اساسی جمهوری اسلامی مدون شده تماماً نقض حقوق بشر است، من به عنوان یک زن و یک حقوقدان هر وقت قانون اساسی را میخوانم گریه میکنم.(113)
از سوی دیگر شیرین عبادی با انجمن همبستگی زنان دارای ارتباط عمیق و گستردهای میباشد و از طریق این انجمن حتی موفق شد به صورت مدعو در کمیسیون زنان و خانواده مجلس شورای اسلامی حضور پیدا کند.
بنابراین جریان فمینیسم که به دنبال ایجاد انفعال در عقبه تربیتی نظام اسلامی میباشد، یکی از حرکتهای حساب شده در مقابله با ارزشهای دینی به حساب میآید و در صورت ادامه این روند یعنی خارج شدن زن از چارچوب ارزشی خود باید گفت: از دامن زن دوچرخه سوار و...، دیگر مردی به معراج نخواهد رفت و رفتهرفته نورانیت جای خود را به ظلمت خواهد داد.
حضرت امام خمینی (قدس سره) میفرمایند:
همه غربزدگیها ظلمت است و اینهایی که توجهشان به غرب است، توجهشان به اجانب است، قبلهشان غرب است، رو به غرب توجه دارند، اینها در ظلمات فرو رفتهاند.(114)