تربیت
Tarbiat.Org

نفوذ و استحاله‏
مرکز غدیر‏‏‏

7-4-1- تاریخچه‏

الف) قبل از انقلاب:
این انجمن با نام انجمن خیریه حجتیه مهدویه، پس از کودتای 28 مرداد 1332 با رهبری شیخ محمد ذاکر تولایی (معروف به حلبی) با هدف مقابله با بهائیت تأسیس شد. لیکن در مبارزه با بهائیت، هیچ‏گاه اساس بهائیت (صهیونیسم) و رؤوس آن در ایران (هویداها، هژبریزدانی‏ها و رژیم بهائی پرور شاهنشاهی) را مد نظر قرار نداده، بلکه در محیط اختناق رژیم شاهنشاهی در کمال آزادی، جلسات منظمی را در ییلاق‏ها و باغ‏های بزرگ با صرف هزینه‏های سنگین برگزار می‏کردند. از افتخارات این انجمن در قبل از انقلاب عدم شرکت اعضایش در قضایای 15 خرداد بود.
این جریان با پوشش آماده نمودن شرایط برای ظهور حضرت حجت (عج) معتقد به اشاعه فساد بوده و به این دلیل که برقراری حکومت اسلامی مانع ظهور امام زمان (عج) می‏باشد، از هیچ مخالفتی با نظام اسلامی دریغ نکرد.
انجمن حجتیه به منظور ایجاد انحراف در نهضت اسلامی، نظرات فقهی حضرت امام خمینی (قدس سره) را زیر سؤال می‏بردند و از هیچ تهمت و شایعه‏ای برای مخدوش نمودن افکار و اندیشه‏های امام عظیم‏الشأن (قدس سره) دریغ نکردند.
ب) پس از انقلاب:
در ابتدای انقلاب با سوء استفاده از فضای باز به وجود آمده و با پوشش دفاع از اسلام فقاهتی، به جنگ با ولایت فقیه برخاستند. پس از سخنرانی امام راحل در سال 1362 عده‏ای از اعضاء این جریان متوجه انحرافات خود شده و از انجمن جدا شدند.
حضرت امام خمینی (قدس سره) در خصوص انجمن حجتیه فرمودند:
یک دسته دیگر هم که تزشان این است که بگذارید مصیبت زیاد بشود تا حضرت صاحب بیاید حضرت صاحب مگر برای چی می‏آید... این اعوجاجات را بردارید، این دسته‏بندی‏ها را برای خاطر خدا اگر مسلمید بردارید و برای خاطر کشورتان اگر ملی هستید، این دسته‏بندی‏ها را بردارید، در این موجی که الان ملت را به پیش می‏برد در این موج خودتان را وارد کنید و برخلاف این موج حرکت نکنید که دست و پایتان خواهد شکست.(236)
انجمن حجتیه علی‏رغم ادعای برکناری از سیاست، دقیقاً ریشه‏های سیاسی دارد و اگر نگوئیم مؤسسین آن خود با جریانات سیاسی بیگانه پیوند داشته‏اند و علت حدوث این جریان، استعمار بوده است، اما یقیناً در ایام پس از تأسیس به واسطه بعضی از افراد، انجمن به جریانات سیاسی پیوند خورد و گردانندگان و مدیران انجمن نیز از این مسئله بی‏اطلاع نبوده‏اند چرا که کیفیت رابطه و درهای باز انجمن به روی ساواک، به گونه‏ای بود که ایجاد عوامل نفوذی به صورت علنی در آن سهل‏الوصول بوده است.
بنابراین مهم نیست که ایادی اجنبی در تکوین انجمن دخیل بوده‏اند یا نه، بلکه مهمتر آن است که، مسلماً دشمنان انقلاب از حیات و فعالیت‏های این انجمن، حظ لازم را برده و می‏برند.