جمعی از مفسران شیعه و اهل تسنن شاءن نزولی برای نخستین آیه از آیات فوق نقل کرده اند که فشرده اش این است : ((روز جنگ بدر، سه نفر از مسلمانان (علی (علیه السلام ) و حمزه، و عبیدة بن حارث بن عبد المطلب ) به میدان نبرد آمدند و به ترتیب ((ولید بن عتبه )) و ((عتبة بن ربیعه )) و ((شیبة بن ربیعه )) را از پای در آوردند، آیه فوق نازل شد و سرنوشت این مبارزان را بیان کرد.
و نیز نقل کرده اند که ((ابوذر)) سوگند یاد می کرد که این آیه در باره مردان فوق نازل شده .**این شأن نزول را طبرسی در (مجمع البیان) و فخر رازی در (تفسیر کبیر) و آلوسی در (روح المعانی) و سیوطی در (اسباب النزول) و قرطبی در تفسیر خود آورده اند.***
ولی همان گونه که بارها گفته ایم وجودشان نزول خاص هرگز مانع عمومیت مفهوم آیه نمی شود.
تفسیر: