آیه و ترجمه
أَ فَلَمْ یَسِیرُوا فی الاَرْضِ فَتَکُونَ لهَُمْ قُلُوبٌ یَعْقِلُونَ بهَا أَوْ ءَاذَانٌ یَسمَعُونَ بهَا فَإِنهَا لا تَعْمَی الاَبْصرُ وَ لَکِن تَعْمَی الْقُلُوب الَّتی فی الصدُورِ(46)
وَ یَستَعْجِلُونَک بِالْعَذَابِ وَ لَن یخْلِف اللَّهُ وَعْدَهُ وَ إِنَّ یَوْماً عِندَ رَبِّک کَأَلْفِ سنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ(47)
وَ کَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ أَمْلَیْت لهََا وَ هِیَ ظالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتهَا وَ إِلیَّ الْمَصِیرُ(48)
ترجمه :
46 - آیا آنها سیر در زمین نکردند تا دلهائی داشته باشند که با آن حقیقت را درک کنند یا گوشهای شنوائی که ندای حق را بشنوند چرا که چشمهای ظاهر نابینا نمی شود بلکه دلهائی که در سینه ها جای دارد بینائی را از دست می دهد!.
47 - آنها با عجله از تو تقاضای عذاب می کنند، در حالی که خداوند هرگز از وعده خود تخلف نخواهد کرد، و یک روز نزد پروردگار تو همانند هزار سال از سالهائی است که شما می شمرید.
48 - و چه بسیار شهرها و آبادیها که به آنها مهلت دادم در حالی که ستمگر بودند (اما از این مهلت برای اصلاح خویش استفاده نکردند) سپس آنها را گرفتم، و همه به سوی من باز می گیردند.
@@تفسیر نمونه جلد 14 صفحه 129@@@
تفسیر: