تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نمونه، جلد5
آیت الله مکارم شیرازی با همکاری جمعی از فضلاء و دانشمندان‏‏‏‏‏

آیه 122 - 123

آیه و ترجمه

أَ وَ مَن کانَ مَیْتاً فَأَحْیَیْنَهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُوراً یَمْشی بِهِ فی النَّاسِ کَمَن مَّثَلُهُ فی الظلُمَتِ لَیْس بخَارِجٍ مِّنهَا کَذَلِک زُیِّنَ لِلْکَفِرِینَ مَا کانُوا یَعْمَلُونَ(122)

وَ کَذَلِک جَعَلْنَا فی کلِّ قَرْیَةٍ أَکبرَ مُجْرِمِیهَا لِیَمْکرُوا فِیهَا وَ مَا یَمْکرُونَ إِلا بِأَنفُسِهِمْ وَ مَا یَشعُرُونَ(123)

ترجمه :

122 - آیا کسی که مرده بود سپس او را زنده کردیم و نوری بر او قرار دادیم که با آن در میان مردم راه برود همانند کسی است که در ظلمتها باشد و از آن خارج نگردد، اینچنین برای کافران اعمال (زشتی ) که انجام می دادند تزیین شده است (و زیبا جلوه کرده ).

123 - و همچنین در هر شهر و روستائی بزرگان گنهکاری قرار دادیم (افرادی که همه گونه قدرت در اختیارشان گذاردیم اما آنها از آن سوء استفاده کرده و راه خطا پیش گرفتند) و سرانجام کارشان این شد که به مکر (و فریب مردم ) پرداختند ولی تنها خودشان را فریب می دهند و نمی فهمند.