در این آیه، دانشمندان واقعی در ردیف فرشتگان قرار گرفتهاند و این خود امتیاز دانشمندان را بر دیگران اعلام می کند، و نیز از آیه استفاده می شود که امتیاز دانشمندان از این نظر است که در پرتو علم خود، به حقایق اطلاع یافته و به یگانگی خدا که بزرگترین حقیقت است معترف اند.
روشن است که آیه، همه دانشمندان را شامل می شود و اگر در بعضی از روایات که در ذیل این آیه وارد شده ((اولوا العلم )) به ائمه اطهار (علیه السلام ) تفسیر شده از این نظر است که آنان، روشن ترین مصداق ((اولوا العلم )) هستند.
مرحوم طبرسی در مجمع البیان ضمن تفسیر آیه از جابر بن عبد الله انصاری از پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم ) نقل می کند که فرمود:
ساعة من عالم یتکی علی فراشه ینظر فی علمه خیر من عبادة العابد سبعین عاما:
(یک ساعت از زندگی دانشمندی که بر بستر خود تکیه کرده و در
@@تفسیر نمونه جلد 2 صفحه 469@@@
اندوخته های علمی خود می اندیشد، بهتر از هفتاد سال عبادت عابد است )!
در ذیل آیه جمله ((لا اله الا هو)) تکرار شده است، این تکرار گویا اشاره به این است که همانطور که در آغاز آیه، شهادت خداوند و فرشتگان و دانشمندان آمده است، هر کس این گواهی را می شنود، باید او هم، با شهادت آنها هم صدا گردد و گواهی بر وحدت معبود بدهد.
و از آنجا که جمله ((لا اله الا هو)) به عنوان ادای حق تعظیم خداوند و اظهار توحید است، با دو است ((عزیز و)) ((حکیم )) (توانا و دانا) ختم شده است، زیرا قیام به عدالت نیازمند به قدرت و حکمت است، تنها خداوندی که بر هر چیز قادر و به همه چیز آگاه است، می تواند، عدالت را در جهان هستی برقرار سازد.
این آیه از آیاتی است که همواره مورد توجه رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) بوده و کرارا در مواقع مختلف آن را تلاوت می فرمود: زبیر بن عوام می گوید: شب عرفه در خدمت رسول خدا بودم، شنیدم که مکررا این آیه را می خواند.**تفسیر مجمع البیان جلد 2 صفحه 421***
@@تفسیر نمونه جلد 2 صفحه 470@@@