آیه و ترجمه
لا یُکلِّف اللَّهُ نَفْساً إِلا وُسعَهَا لَهَا مَا کَسبَت وَ عَلَیهَا مَا اکْتَسبَت رَبَّنَا لا تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطأْنَا رَبَّنَا وَ لا تَحْمِلْ عَلَیْنَا إِصراً کَمَا حَمَلْتَهُ عَلی الَّذِینَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَ لا تُحَمِّلْنَا مَا لا طاقَةَ لَنَا بِهِ وَ اعْف عَنَّا وَ اغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا أَنت مَوْلَانَا فَانصرْنَا عَلی الْقَوْمِ الْکفِرِینَ(286)
ترجمه :
286 - خداوند هیچ کس را، جز به اندازه توانایی اش، تکلیف نمی کند. (انسان ،) هر کار (نیکی ) را انجام دهد، برای خود انجام داده، و هر کار (بدی ) کند، به زیان خود کرده است . (مومنان می گویند:) پروردگارا! اگر ما فراموش یا خطا کردیم، ما را مؤاخذه مکن ! پروردگارا! تکلیف سنگینی بر ما قرار مده، آن چنان که (به خاطر گناه و طغیان ،) بر کسانی که پیش از ما بودند، قرار دادی ! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداریم، بر ما مقرر مدار! و آثار گناه را از ما بشوی ! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده ! تو مولا و سرپرست مایی، پس ما را بر جمعیت کافران، پیروز گردان !
تفسیر: