آیه و ترجمه
لَّیْس عَلَیْک هُدَاهُمْ وَ لَکنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَن یَشاءُ وَ مَا تُنفِقُوا مِنْ خَیرٍ فَلاَنفُسِکمْ وَ مَا تُنفِقُونَ إِلا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ وَ مَا تُنفِقُوا مِنْ خَیرٍ یُوَف إِلَیْکمْ وَ أَنتُمْ لا تُظلَمُونَ(272)
ترجمه :
272 - هدایت آنها (به طور اجبار،) بر تو نیست، (بنابراین، ترک انفاق به غیر مسلمانان، برای اجبار به اسلام، صحیح نیست ،) ولی خداوند، هر که را بخواهد (و شایسته بداند)، هدایت می کند.
و آنچه را از خوبیها و اموال انفاق می کنید، برای خودتان است، (ولی ) جز برای رضای خدا، انفاق نکنید! و آنچه از خوبیها انفاق می کنید، (پاداش آن ) به طور کامل به شما داده می شود، و به شما ستم نخواهد شد.
شان نزول :
در تفسیر مجمع البیان از ابن عباس نقل شده که : مسلمانان حاضر نبودند به غیر مسلمین انفاق کنند، آیه فوق نازل شد و به آنها اجازه داد که در مواقع لزوم این کار را انجام دهند.
شان نزول دیگری برای آیه فوق نقل شده که بی شباهت به شان نزول اول نیست و آن این که : زن مسلمانی به نام اسماء در سفر عمرة القضاء در خدمت پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) بود، مادر و جده آن زن به سراغ او آمدند و از او کمکی خواستند، و از آنجا که آن دو نفر مشرک و بت پرست بودند اسماء از کمک به آنها امتناع ورزید، گفت : باید از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم ) اجازه بگیرم زیرا شما پیرو آیین من نیستید، سپس نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم ) آمد اجازه خواست، آیه مورد بحث نازل گردید.
تفسیر: