این آیات نیز ادامه سخنان حضرت مسیح (علیه السلام ) است، و در واقع بخشی از اهداف بعثت خود را شرح می دهد، می گوید: من آمده ام تورات را تصدیق کنم و مبانی و اصول آن را تحکیم بخشم (و مصدقا لما بین یدی من التوریة ).
و نیز آمده ام تا پاره ای از چیزهایی که (بر اثر ظلم و گناه ) بر شما تحریم شده بود (مانند ممنوع بودن گوشت شتر و پاره ای از چربیهای حیوانات و بعضی از پرندگان و ماهیها) بر شما حلال کنم (و لاحل لکم بعض الذی حرم علیکم ).
این جمله اشاره به چیزی است که در آیه 160 از سوره نساء آمده است می فرماید: فبظلم من الذین هادوا حرمنا علیهم طیبات احلت لهم : به خاطر ظلم و ستم یهود، پاره ای از نعمتهای پاکیزه را که بر آنها حلال شده بود تحریم کردیم ولی با ظهور حضرت مسیح (علیه السلام ) و به شکرانه ایمان به این پیامبر بزرگ، آن ممنوعیتها برداشته شد.
@@تفسیر نمونه جلد 2 صفحه 561@@@
سپس می افزاید: من نشانهای از سوی پروردگارتان برای شما آورده ام (و جئتکم بایة من ربکم ).
این تاکیدی است بر آنچه در آیه قبل، از زبان حضرت مسیح (علیه السلام ) درباره معجزات او خواندیم، و اجمالی است از آن تفصیل .
و در پایان آیه چنین نتیجه گیری می کند: بنابراین از (مخالفت ) خداوند بترسید و مرا اطاعت کنید (فاتقوا الله و اطیعون ).
در آیه بعد، از زبان حضرت مسیح (علیه السلام ) برای رفع هر گونه ابهام و اشتباه و برای اینکه تولد استثنائی او را دستاویزی برای الوهیت او قرار ندهند چنین نقل می کند: مسلما خداوند پروردگار من و پروردگار شما است، پس او را پرستش کنید (نه من و نه چیز دیگر را) این راه راست راه توحید و یکتاپرستی نه راه شرک و دوگانه و چندگانه پرستی (ان الله ربی و ربکم فاعبدوه هذا صراط مستقیم ).
در آیات دیگر قرآن نیز کرارا می خوانیم که حضرت مسیح (علیه السلام ) روی مساله عبودیت و بندگی خود در پیشگاه خدا، تکیه می فرمود، و بر خلاف آنچه در انجیلهای تحریف یافته کنونی که از زبان مسیح (علیه السلام ) نقل شده که او غالبا کلمه پدر را درباره خدا به کار می برد، قرآن مجید کلمه ((رب )) (پروردگار) و مانند آن را از او نقل می کند که دلیلی است بر نهایت توجه او نسبت به مبارزه با شرک، و یا دعوی الوهیت حضرت مسیح (علیه السلام ) و لذا تا زمانی که حضرت مسیح (علیه السلام ) در میان مردم بود هیچ کسی جرأ ت پیدا نکرد او را یکی از خدایان معرفی کند و حتی آثار تعلیمات مسیح (علیه السلام ) در زمینه توحید به منحرفان اجازه نداد که تا دو قرن بعد از او نیز، عقاید شرک آلود خود را ظاهر سازند و به اعتراف محققان مسیحی مساله تثلیث و اعتقاد به خدایان سه گانه از قرن سوم میلادی پیدا شد. (شرح بیشتر در این زمینه در جلد چهارم ذیل آیه 171 سوره نساء خواهد آمد).
@@تفسیر نمونه جلد 2 صفحه 562@@@