ائمه‌ی معصومین(ع) در زندگی خود نشان دادند که چقدر دقیق روح عالَم و اسرار هستی را می‌شناسند و می‌بینند و مطابق آن شیعیان را در جهت‌گیری کلی راهنمایی می‌کردند. موحدانی مثل امام خمینی«قدس‌سره» نیز از چشمه‌ی معارف همان ائمه معصومین(ع) نوشیدند. به همین جهت ملاحظه می‌کنید چگونه اقدامات ایشان تاریخ‌ساز شد و در هر اقدامی گویا روح تمام عالم مدّ نظر ایشان قرار داشته که معادلات، همیشه به نفع اندیشه‌ی امام خمینی(ره) تمام شده است. نمونه‌ی بسیار بارز آن دفاع مقدس هشت ساله بود که تمام جهان اراده کرده بودند تا با پیروزی صدام، انقلاب اسلامی را به‌کلی سرنگون کنند، ولی آنچه نمایان شد توانائی انقلاب اسلامی بود. این نشان می‌دهد نگاه حضرت امام(ره) به عالم، نگاهی است که ذات همه‌چیز در منظر ایشان ظاهر است و برخلاف ظاهر حادثه‌ها و آن همه قدرت جنگی که صدام به صحنه آورد، روح قضیه چیز دیگری بود و آن روح را ایشان می‌دید.(45)
همچنان که در بحث «عهد امام خمینی(ره)» عرض شد، امام خمینی(ره) عهدی است از جنس عهدهایی که بنی آدم با پروردگار خود بسته، یعنی عهدِ با حقایق، چیزی است فوق زمانه، یک مقام قلبی است که با شعور باطنی انسان‌ها ارتباط دارد، به عبارت دیگر یک نوع بقاء است. اگر کسی بتواند خود را در عهد امام«قدس‌سره» قرار دهد در شعور و نگاه جامعی قرار گرفته است که به همان اندازه از اشراقات و ادراکات معنوی بهره‌مند می‌گردد. نمونه‌ی آن را در شهداء و اقدامی که انجام دادند می‌توان ملاحظه کرد، آن‌ها چون افق‌های بسیار دور را دیدند توانستند چنین اقدام بزرگی در راستای دفاع از انقلاب از خود نشان دهند.