اما تهور که طرف افراط شجاعت است عبارتست از آنکه آدمی بیندازد خود را در مهالکی که عقلاً و شرعاً ممنوع است و شکی نیست که این صفت از مهلکات دنیویه و اخرویه است و حقتعالی از آن نهی صریح نموده چنانچه فرموده و لاتلقوا بایدیکم الی التهلکة(41)، و حق این است که صاحب این صفت از شائبه جنون خالی نیست و اگر احتراز نکند از مظان هلاکت و هلاک شود، به حکم شریعت مقدسه باعث قتل خود شده و به هلاکت ابدیه گرفتار شده است. پس کسیکه مبتلا به این مرض است باید مفاسد آنرا در نظر بیاورد و بعد از آن هر کاریکه میخواهد بکند آن را به عقل و شرع عرضه نماید اگر تجویز کنند مرتکب شود والا اجتناب کند.