بنابراین کسی که میخواهد خود را در آتش بیندازد، شما نباید بگذارید. این که آتش دنیایی است و یک سوختن چند ساعتی است، درد و سوزشی است که چند ساعت عارضش میشود، بعد هم تمام میشود و میمیرد. اما اگر کاری باشد، که موجب افتادن در آتش ابدی باشد، به طریق اولی باید جلوی او را گرفت. کلمانضجت جلودهم بدلناهم جلودا غیرها لیذوقوا العذاب،(161) هر گاه پوست تن آنها پخته شود و بسوزد آن را پوستهای دیگری جایگزین سازیم، تا عذاب را بچشند خداوند میفرماید که کافران در جهنم میسوزند تا پوست جدید میروید؛ و این روند تمام شدنی نیست. مگر این افراد چه کاری کردهاند؟ خداوند میگوید این افراد از فرمان او سرپیچی کرده و مرتکب گناه شدهاند. وقتی شما میبینید کسی چنین گناهی مرتکب میشود که سرانجام آن، صدها مرتبه بالاتر از این است که آن فرد خود را در آتش این دنیا بیندازد و بسوزاند، چون این آتش یک ساعت و دو ساعت است و تمام میشود، اما عذاب اخروی و آتش جهنم، عمر ابدی دارد و انسان را دائما میسوزاند، و عذاب تمام نشدنی به بار میآورد، آیا آن جا وجدان انسان بیشتر اقتضا نمیکند که دست این فرد را بگیرد و او را از گناه دور کند؟
امر به معروف و نهی از منکر در اسلام فقط به ضررهای مادی مربوط نیست، بلکه اسلام میگوید جلوی گناه را هم بگیرید. زیرا گناهکار به عذاب ابدی آخرت دچار میشود.