تربیت
Tarbiat.Org

آذرخشی دیگر در آسمان کربلا
آیت الله محمد تقی مصباح یزدی‏‏

مقدمه‏

عاشورا نه یک حادثه که یک فرهنگ است؛ فرهنگی برخاسته از متن اسلام ناب که نقش حیاتی را در استحکام ریشه‏ها، رویش شاخه‏ها و رشد و بار و برهای آن ایفا کرده است.
عاشورا هیچ گاه در محدوده زمان و جغرافیای خاصی محصور نمانده است، بلکه همواره الهام بخش تشیع در راستای حرکت‏ها، جنبش‏ها و قیام‏های راستین شیعه - بل بسیاری از نهضت‏های دیگر - در برابر کانون‏های ظلم و کفر و نفاق بوده است. روحانیت شیعه همواره برای حراست از کیان فرهنگ عاشورا، نه فقط آن را در طول اعصار و متمادی باز گو کرده است، بلکه حتی به بازسازی آن و پاسداری از ارزش‏های ناشی از آن پرداخته است. بازسازی مضامین و مفاهیم بلند فرهنگ عاشورا در هر عصر زمانی به فراخور حال آن زمان، تاثیر بسیار شگرف و سازنده‏ای در راه پیشبرد اهداف مقدسی همچون نشر معارف و فرهنگ اسلام ناب، بر جای نهاده است. تاریخ شیعه گواه صادق و روشنی از این بازسازی‏ها است.
این بار نیز آذرخشی دیگر از آسمان کربلا درخشید که نور آن مشعل فروزان راه حق طلبان و حقیقت جویان، و ابهت و صلای آن، در هم کوبنده الحاد و نفاق است.
مجموعه‏ای که پیش رو دارید بیان رسای آذرخش مقدسی است که از کوکب دری آسمان ولایت و از خامه اندیشه مصباح هدایت، بارقه امید را بر جان عاشورائیان نوید بخشید و صاعقه‏ای شدید را دامنگیر اهل کفر و نفاق گردانید و از نو هنگامه‏ای نو آفرید.
مجموعه حاضر بیانات حکمت‏آمیز و عبرت‏آموز استاد بزرگوار حضرت آیت الله علامه مصباح یزدی - دام ظله - می‏باشد که در ماه محرم 1421 ایراد گردید. گفتار علامه مصباح در عین برخورداری از صلابت و متانت، بی پیرایگی خاص خود را دارد، همه از برکات وجود شخصیت گرانقدری نشات می‏یابد که زبانش بیان قرآنی، دلش مالامال از عشق الهی، و جانش لبریز از محبت و ارادت به حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و آله و سلم) و اهل بیت عصمت و طهارت (علیه السلام) است.
سعی وافر بر این بوده است که سخنرانی‏های معظم‏له به سبکی تدوین یابد که لحن دلنشین استاد فدای پیرایش‏های لفظی و کلامی نگردد، بلکه اثر بلیغ نوشتار، همانند تاثیر گفتار رسای ایشان حفظ شود. بی تردید، سخن استاد از عمق دل و جان استاد بر خاسته است.