مشهور در میان فقهاى شیعه همان نظریه انتصاب است. ما نیز همان نظریه انتصاب را تأیید مى‌كنیم. بعضى سخنان امام(قدس سره)هم صراحتِ در «انتصاب» دارد؛ مثلاً ایشان مى‌فرماید: «من به واسطه ولایتى كه از طرف شارع مقدس دارم، ایشان را نخستوزیر قرار دادم. ایشان را كه من قرار دادم، واجب الاتباع است».(14) ایشان در كتاب «ولایت فقیه» و در بحثها و كتابهاى دیگرى نیز به نظریه انتصاب اشاره مى‌كنند.
طبق نظریه «انتصاب» نقش خبرگان در واقع شهادت دادن و معرفى كردن رهبر است؛ یعنى فرض این است كه در هر زمانى « فقیه اصلح» براى اداره جامعه اسلامى از سوى امام زمان(علیه السلام)منصوب شده است، ولى مردم او را نمى‌شناسند. براى شناسایى ولى فقیه، بناچار ـ بنابر ادلّه شرعى و نیز به اقتضاى ذوق عقلایى ـ باید از خبرگان بهره جست.