در حدیثى پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «مَن قَرَأَ سورَةَ المُدَّثِّرِ اُعْطِىَ مِنَ الأجرِ عَشرَ حَسَنات بِعَدَدِ مَن صَدَّقَ بِمُحَمَّد وَکَذَّبَ بِهِ بِمَکَّةَ; هر کس سوره مدّثّر را بخواند به تعداد هریک از کسانى که پیامبر را در مکّه تصدیق یا تکذیب کردند به او ده حسنه داده مى شود».(169)
و در حدیث دیگرى از امام باقر(علیه السلام) آمده است که فرمود: «مَن قَرَأَ فِى الفَریضَةِ سورَةَ المُدَّثِّرِ کانَ حَقّاً عَلَى اللّهِ عَزَّ وَجَلَّ أن یَجعَلَهُ مَعَ مُحَمَّد(صلى الله علیه وآله) فی دَرَجَتِهِ وَلا یُدرِکُهُ فِى الحَیاةِ الدُّنیا شَقاءٌ أبَداً; کسى که سوره مدّثّر را در نماز فریضه بخواند، بر خداوند حقّ است که او را همراه پیامبر(صلى الله علیه وآله) و در جوار و درجه او قرار دهد و در زندگى دنیا هرگز بدبختى و رنج دامنش را نگیرد».(170)
بدیهى است چنین نتایجى تنها بر خواندن الفاظ سوره مترتّب نخواهد شد، بلکه باید محتواى سوره را نیز در نظر گرفت و موبه مو اجرا کرد.