در اهمّیّت این سوره و تلاوت آن در حدیثى پیامبر(صلى الله علیه وآله)فرمود: «مَن قَرَأَ سورَةَ إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ أعاذَهُ اللّهُ تَعالى أن یَفضَحَهُ حینَ تُنشَرُ صَحیفَتُهُ; هرکه سوره إذا الشّمس کوّرت را بخواند، خداوند او را از رسوایى در آن هنگام که نامه هاى عمل گشوده مى شود حفظ مى کند».(184)
و در حدیث دیگرى فرمود: «مَن أحَبَّ أن یَنظُرَ إلَىَّ یَومَ القِیامَةِ فَلیَقرَأْ إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ; هرکه دوست دارد روز قیامت به من نظر کند، سوره إذا الشّمس کوّرت را بخواند».(185)
حدیث مزبور با این عبارت نیز نقل شده است: «مَن سَرَّهُ أن یَنظُرَ إلى یَومِ القِیامَةِ (کَأنَّهُ رَأىُ عَینِ) فَلیَقرَأْ «إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ» وَ «إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ» وَ «إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ»; هرکه دوست دارد قیامت را بنگرد (گویى با چشم مى بیند!) سوره إذا الشّمس کوّرت و سوره إذا السّماء انفطرت و سوره إذا السّماء انشقّت را بخواند» (زیرا در این سوره ها نشانه هاى قیامت آن چنان بیان شده که گویى تلاوت کننده را در مقابل صحنه قیامت قرار مى دهد).(186)
در حدیثى مى خوانیم که از پیامبر(صلى الله علیه وآله) پرسیدند چرا این قدر زود آثار پیرى در شما نمایان شده؟ فرمود: «شَیَّبَتنی هُودُ وَالْوَاقِعَةُ وَالْمُرْسَلاَتُ وَعَمَّ یَتَساءَلُونَ وَإِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ; سوره هود و واقعه و مرسلات و عمّ و إذا الشّمس کوّرت مرا پیر کرد» (زیرا آن چنان حوادث هولناک قیامت در اینها ترسیم شده است که هر انسان بیدارى را گرفتار پیرى زودرس مى کند).(187)
و در حدیثى امام صادق(علیه السلام) فرمود: «هرکه سوره عَبَسَ وَتَوَلّى وَإِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ را بخواند، زیر بال و پر لطف پروردگار در جنّت جاودان و در سایه لطف و کرامت الهى در باغ هاى بهشت خواهد بود و این براى خداوند چیز مهمّى نیست اگر اراده کند».(188)
تعبیراتى که در روایات بالا آمده، به خوبى نشان مى دهد که منظور تلاوتى است که سرچشمه آگاهى و ایمان و عمل باشد.