در حدیثى پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «مَن قَرَأَ سورَةَ الجِنِّ اُعطِىَ بِعَدَدِ کُلِّ جِنِّىّ وَشَیطان صَدَّقَ بِمُحَمَّد وَکَذَّبَ بِهِ عِتقَ رَقَبَة; هر کس سوره جنّ را بخواند، به تعداد هر جنّ و شیطانى که تصدیق محمّد یا تکذیب او کرده است، ثواب آزاد کردن برده اى داده مى شود».(165)
و در حدیثى امام صادق(علیه السلام) فرمود: «مَن أکثَرَ قِرائَةَ «قُلْ أُوحِىَ» لَم یُصِبهُ فِى الحَیاةِ الدُّنیا شَیءٌ مِن أعیُنِ الجِنِّ وَلا نَفَثِهِم وَلا سِحرِهِم وَلا کَیدِهِم وَکانَ مَعَ مُحَمَّد(صلى الله علیه وآله) فَیَقولُ یا رَبِّ لا اُریدُ مِنهُ بَدَلاً وَلا أبغی عَنهُ حِولاً; هرکس سوره جنّ را بسیار بخواند هرگز در زندگى دنیا چشم زخم جنّ، جادو، سحر و مکر آنها به او نمى رسد، او با محمّد(صلى الله علیه وآله) همراه خواهد بود و مى گوید: پروردگارا، من کسى را به جاى او نمى خواهم و هرگز از او به دیگرى متمایل نمى شوم».(166)
البتّه این تلاوت مقدّمه اى است بر آگاهى از محتواى سوره و سپس به کار بستن آن.