در فضیلت این سوره پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «مَن قَرَأَ سورَةَ المُجادَلَةِ کُتِبَ مِن حِزبِ اللّهِ یَومَ القِیامَةِ; هرکه سوره مجادله را بخواند (و در آن بیندیشد و به کار بندد) در قیامت در زمره حزب اللّه است».(136)
و در حدیثى امام صادق فرمود: «مَن قَرَأَ سورَةَ الحَدِیدِ وَالمُجادَلَةِ فی صَلاة فَریضَة أدمَنَهُما لَم یُعَذِّبهُ اللّهُ حَتّى یَمُوتُ أبَداً وَلا یَرى فی نَفسِهِ وَلا فی أهلِهِ سوءاً أبَداً وَلا خَصاصَةً فی بَدَنِهِ; هرکه سوره حدید و مجادله را در نمازهاى فریضه بخواند و آن را ادامه دهد، خداوند هرگز او را در زندگى عذاب نمى کند و در خود و خانواده اش هرگز بدى نمى بیند و نیز گرفتار فقر و بدحالى نمى شود».(137)
تناسب محتواى این سوره ها با پاداش هاى مزبور روشن است و این خود نشان مى دهد که هدف از تلاوت، عمل کردن به محتواى آن در زندگى است، نه تلاوتى خالى از اندیشه و عمل.