در روایات فضیلت بسیارى براى تلاوت این سوره ذکر شده، مانند روایتى که امام صادق (علیه السلام) فرمود: «مَن قَرَأ الأنفالَ وَبَرائَةً فی کُلِّ شَهر لَم یَدخُلهُ نِفاقٌ أبَداً وَکانَ مِن شیعَةِ أمیرِالمُؤمِنینَ(علیه السلام) حَقّاً وَیَأکُلُ یَومَ القِیامَةِ مِن مَوائِدِ الجَنَّةِ مَعَهُم حَتّى یَفرُغَ النّاسُ مِنَ الحِسابِ; هر که سوره هاى انفال و برائت را در هر ماه بخواند، هرگز روح نفاق در وجودش وارد نخواهد شد و از پیروان حقیقى امیرمؤمنان على(علیه السلام)خواهد بود و روز رستاخیز از مائده هاى بهشتى همراه آنها بهره مى گیرد، تا مردم از حساب خویش فارغ شوند».(28)
چنانکه سابقاً هم اشاره شد، فضایل سوره هاى قرآن و پاداش هاى بزرگى که به تلاوت کنندگان وعده داده شده، تنها در پرتو خواندن الفاظ آن به دست نمى آید، بلکه خواندن مقدّمه اى است براى اندیشه و آن وسیله اى است براى فهم که مقدّمه اى است براى عمل.
و چون در سوره هاى انفال و برائت صفات منافقان و همچنین مؤمنان راستین تشریح شده، کسانى که آن را بخوانند و در زندگى خود مجسّم کنند هیچ گاه گرفتار روح نفاق نخواهند شد.
و نیز از آنجا که در این سوره ها به صفات مجاهدان راستین و گوشه اى از فداکارى هاى سرور مجاهدان على(علیه السلام) اشاره شده، کسانى که محتویات این دو سوره را درک و اجرا کنند از شیعیان راستین آن حضرت خواهند بود.