در حدیثى پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «مَن قَرَأَ سورَةَ المُمتَحَنَةِ کانَ المُؤمِنونَ وَالمُؤمِناتُ لَهُ شُفَعاءَ یَومَ القِیامَةِ; هرکه سوره ممتحنه را بخواند، روز قیامت مؤمنین و مؤمنات شفیعان او خواهند بود».(140)
و در حدیثى امام سجّاد(علیه السلام) فرمود: «مَن قَرَأَ سورَةَ المُمتَحَنَةِ فی فَرائِضِهِ وَنَوافِلِهِ إمتَحَنَ اللّهُ قَلبَهُ لِلإیمانِ وَنَوَّرَ لَهُ بَصَرَهُ وَلایُصیبُهُ فَقرٌ أبَداً وَلا جُنونٌ فی بَدَنِهِ وَلا فی وَلَدِهِ; هرکه سوره ممتحنه را در نمازهاى واجب و نافله بخواند، خداوند قلبش را براى ایمان خالص و آماده مى کند، نور بصیرت به او مى بخشد و هرگز فقر دامانش را نمى گیرد و خود و فرزندانش گرفتار جنون نمى شوند».(141)
ناگفته پیداست این همه فضیلت و افتخار از آنِ کسانى است که به آیات این سوره در زمینه «حُبِّ فِى اللّه»، «بُغضِ فِى اللّه» و «جهاد در راه خدا» و به کار بستن محتواى آن توجّه مى کنند.