آیه
وَآیَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّیَّتَهُمْ فِی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ
وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا یَرْکَبُونَ
وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِیخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ یُنقَذُونَ
إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعاً إِلَی حِینٍ
ترجمه
و نشانهای (دیگر) برای آنان، آن است که ما فرزندانشان را در کشتیهای پر از بار سوار کردیم.
و برای آنان مرکبهای دیگری مانند همان، (از قبیل اسب و شتر...) آفریدیم.
و اگر بخواهیم آنان را غرق میکنیم، به گونهای که نه فریادرسی برایشان باشد و نه (از دریا) نجات داده شوند.
مگر آنکه بار دیگر رحمت ما شامل حالشان شود و تا مدّتی (دیگر از زندگی) بر خوردار باشند.
نکته ها
بهرهگیری از کشتیها و حیوانات، بارها در قرآن به عنوان نعمتهای الهی مطرح شده است، ولی در این آیه به عنوان وسیلهای برای حمل فرزندان آمده تا انسان با عقل و عاطفه نعمت الهی را درک کند. «حملناهم ذریّتهم»
همین امروز نیز اگر کشتیهای نفتکش و حمل گندم و مواد غذایی در اقیانوسها به حرکت در نیایند، زندگی بشر فلج میشود. علاوه برآنکه حمل و نقل از طریق دریا، ارزانترین راه برای انتقال کالاهای حجیم وسنگین است.
پیام ها
1- این خداوند است که آب را به گونهای قرار داده که انسان میتواند با ساخت کشتی بر روی آن حرکت کند و این از نشانههای قدرت الهی است. «و آیة... انّا حملنا ذرّیتهم فی الفلک»
2- مَرکب و وسیله نقلیه که از ضروریّات زندگی بشر است، یک نعمت ویژه و نشانهای از لطف و تدبیر الهی است. «خلقنا لهم من مثله ما یرکبون»
3- دست خدا در قهر و غضب باز است. به خود مغرور نشویم. «اِن نشأ نغرقهم»
4- اگر قهر خدا سرازیر شود احدی فریادرس نیست. پس نباید احساس امنیّت صد در صد داشته باشیم. «اِن نشأ نغرقهم فلا صریخ لهم»
5 - هرگز نجات خود را در سایهی عوامل مادّی نپنداریم. «رحمةً منّا»
6- هر کس اجلی دارد و زندگی ما محدود است. «متاعاً الی حین»