آیه
سُبْحَانَ الَّذِی خَلَقَ الْأَزْوَاجَ کُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَ مِمَّا لَا یَعْلَمُونَ
ترجمه
منزّه است خدایی که تمام زوجها را آفرید، از آن چه زمین میرویاند و از خود مردم و از آن چه نمیدانند.
نکته ها
یکی از معجزات علمی قرآن، بیان قانون زوجیّت در همه چیز است، گیاهان، انسانها و آن چه که مردم در آن زمان نمیدانستند و امروز میدانند. در عصر نزول قرآن، مردم با زوجیّت در نخل خرما آشنا بودند، امّا امروزه مشخّص شده که مسألهی زوجیّت در عالم گیاهان عمومیّت دارد.
پیام ها
1- تشکّر ما نشانهی رشد ما است، او نیازی به شکر و سژاس ما ندارد. «أفلا یشکرون سبحان الّذی»
2- قانون زوجیّت در مخلوقات را به ذات الهی سرایت ندهید، او یکتا و بی نظیر است. «سبحان الّذی خلق الازواج»
3- آفریدنها و آفریدهها، نشانهی قدرت، اراده و حکمت اوست، نه نشانهی نیاز و وابستگی او. «سبحان الّذی خلق الازواج»
4- پیدایش دانه و میوه، از طریق قانون زوجیّت است. «من ثمره... خلق الازواج کلها»
5 - انسان در مسائل جسمی و جنسی در ردیف دیگر موجودات است. «مما تنبت الارض و من انفسهم»
6- در هستی موجوداتی است که نحوه زوجیّت آنها برای بشر ناشناخته است. «خلق الازواج کلّها... مما لا یعلمون»