آیه
یَا حَسْرَةً عَلَی الْعِبَادِ مَا یَأْتِیهِم مِّن رَّسُولٍ إلَّا کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِءُونَ
ترجمه
ای دریغ بر بندگان! که هیچ پیامبری بر آنان نیامد مگر آن که او را به استهزا گرفتند.
پیام ها
1- انسانی که با موضعگیری حقّ، میتواند فریادگر حقّ باشد و با پیروی از انبیا سعادتمند شود، «جعلنی من المکرمین» چگونه با لجاجت خود را مورد قهر قرار میدهد؟ «یا حسرة...»
2- لجاجت، کور کردن زمینههای رشد و قرب و مقدّمهی حسرتهاست. «یا حسرةً»
3- آگاهی از حوادث تلخ تاریخ، انسان را بیمه میکند. «یا حسرة... ما یأتیهم»
4- استهزای انبیا، شیوه دائمی کفّار در طول تاریخ بوده است. «کانوا به یستهزؤون»
5 - تمام انبیا مورد استهزا قرار گرفتند. «من رسولٍ» (پس مبلّغان دینی در انتظار زخم زبان دیگران باشند.)