آیه
وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَکُوبُهُمْ وَمِنْهَا یَأْکُلُونَ
وَلَهُمْ فِیهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ أَفَلَا یَشْکُرُونَ
ترجمه
و چهارپایان را برای آنان رام کردیم، از برخی سواری میگیرند و از برخی تغذیه میکنند.
و در آنها بهرههای دیگری نیز (از قبیل پشم و کرک) و نوشیدنیها برای مردم است. پس چرا (با این حال) سپاس نمیگزارند؟!
پیام ها
1- اگر گاو و گوسفند وحشی بودند، دنیای لبنیات با همهی منافعی که دارد به روی انسان بسته میشد. «ذلّلناها لهم... و منها یأکلون»
2- اگر همهی حیوانات وحشی بودند، بسیاری از سفرها انجام نمیگرفت. «ذلّلناها لهم فمنها رکوبهم»
3- هم زمین رام و ذلول است، «و الارض ذلولاً»**ملک، 15.*** و هم حیوانات، «ذلّلناها» امّا انسان که به هر دو محتاج است، طاغی است. «انّ الانسان لیطغی»** علق، 6.***
4- هر چیزی برای هدفی آفریده شده است. «منها رکوبهم و منها یأکلون»
5 - خام خواری مورد مدح اسلام نیست و در مورد مصرف گوشت سفارش شده است. «و منها یأکلون»
6- شیر، نعمت ویژهای است که باید برای آن شکر کرد. (با اینکه شیر جزو منافع حیوانات است، ولی نام آن به خصوص برده شده «مشارب» تا نشانه ویژگی آن باشد. «و لهم فیها منافع و مشارب»
7- شکر باید بر اساس فهم و معرفت باشد. «أولم یَرو... أفلا یشکرون»